آیا انجیل دیگری به‌غیر از آنچه که پولوس و دیگر رسولان دربارهٔ آن می‌گویند و تعلیم می‌دهند وجود دارد؟ منظور پولوس از «انجیلی دیگر» در رساله‌اش به مسیحیان غلاطیه چیست؟ برای دانستن جواب، قسمت قبل را بخوانید.
مسیحیت نوین در روزگار ما
جای بسی شگفتی است که همین «انجیل ارزان»، انجیل مواهب و امتیازات دنیایی، در روزگار ما نیز سر بر آورده است. نه فقط سر بر آورده است، بلکه فراگیر نیز شده است، به‌گونه‌ای که پیروان فریب‌خوردهٔ آن می‌پندارند که انجیلی جز این نیست و مسیحیت همیشه همین بوده، خاصه در روزگار رسولان! این نوع جدید از مسیحیت، خود را مسیحیت اصیل قلمداد می‌کند و سایر مسیحیان را «در خواب» می‌پندارد. چنان سخن می‌گوید که گویی پیامش اصیل‌ترین پیام مسیحیت است. ویژگی مسیحیت نوینِ غلاطیه را به‌طور خلاصه از نظر گذراندیم. اما ویژگی‌های مسیحیت نوین عصر ما چیست؟
ویژگی‌های مسیحیت نوین در روزگار ما
پیام مسیحیت نوین روزگار ما با پیام مسیحیت غلاطیه چندان تفاوتی ندارد. این مسیحیت نیز وعدهٔ «امتیازات و مواهب دنیایی» را می‌دهد، همان‌گونه که در غلاطیه رایج بود. ویژگی بارز این نوع جدید از مسیحیت این است که برای ایمانِ شخص اهمیت و نقشی بسیار مهم‌تر از خودِ خدا قائل می‌شود. بر پایهٔ این نوع مسیحیت، اگر «ایمان» داشته باشید، می‌توانید به هر چه که می‌خواهید دست بیابید. می‌گوید:
- کافی است که فقط ایمان داشته باشید تا خدا تمامی بیماری‌هایتان را شفا دهد؛
- هیچ‌گاه بیمار نشوید؛ خدا هر موهبت و هر برکتی را در اختیارتان قرار دهد تا در رفاه و آسایش کامل به‌سر ببرید؛
- پاسخ مثبت به تک‌تک دعاهایتان امری تضمینی گردد؛
- قدرت کامل برای انجام معجزات و کارهای خارق‌العاده داشته باشید؛
- با اعتراف مثبت و تفکر مثبت، هر مشکلی حل شود؛
- به نام مسیح، مشکلتان حل شود و از تمامی مشکل‌ها به‌دور باشید؛
- بر اساس دعای «ما» هر مشکل و هر گره‌ای در زندگی‌تان گشوده شود و هر مرضی شفا یابد؛
- همیشه شاد و خندان باشید و از فرط شادی، هر دم جست‌و‌خیز کنید؛
- خدا دائماً با شما سخن گوید و هر لحظه و در هر امری شما را هدایت کند، تو گویی با تلفن همراه با انسان سخن می‌گوید؛
- به‌طور مطلق بر گناه پیروز باشید و «مافوق» گناه زندگی کنید و هیچ ضعف روحانی نداشته باشید؛
- و خلاصه اینکه «سوپرمن» شوید!
می‌گویند: «وقتی چیزی را در دعا از خدا می‌طلبید، ایمان داشته باشید که آن را یافته‌اید، و از آن شما خواهد بود.» (مرقس ۱۱: ۲۴) به همین سبب، وقتی برای چیزی دعا کردید، شک نکنید. یقین داشته باشید که آن را یافته‌اید. می‌گویند: «با ایمان بپذیر!» می‌گویند: «وقتی دعا کردید، نگاه نکنید که مشکل یا بیماری هنوز سر جای خود هست؛ با ایمان بپذیرید که مشکل یا بیماری برطرف شده، حتی اگر از نظر ظاهری یا فیزیکی آن مشکل هنوز سر جای خود باشد!» می‌گویند: «با ایمان و با دل بپذیر، نه با عقل!» می‌گویند: «عقل، جسمانی است؛ عقل و فکرتان را پر نکنید؛ دل و روحتان را پر کنید!» می‌گویند: «مسیح در راه ما رنج و زحمت کشید تا رنج و زحمت ما را بردارد؛ اینک ما می‌توانیم با ایمان در پیروزی او شریک شویم!»
این است پیام مسیحیت نوینِ روزگار ما. هر چیزی به شرط ایمان ممکن است. تأکید بر روی نفْسِ ایمان است، نه بر خدایی که طبق اراده و رحمت خود عمل می‌کند. گویی خدا تابع ایمان ما است. درضمن، طبق این پیام، خدا نه فقط از ما چیزی نمی‌طلبد، بلکه آنقدر در اشتیاق بازگشت ما به‌سوی خود به‌سر می‌برد که بدون توجه به کیفیت زندگی مسیحی ما، تمام امتیازات و مواهب را در اختیار ما قرار می‌دهد تا بلکه ما را نزد خود نگاه دارد! مسیحیت نوین، مسیحیت «تندرستی و کامیابی» مطلق است. کافی است ایمان داشته باشید تا همیشه پیروز و تندرست و کامیاب باشید. شعار این مسیحیت بر این آیه استوار است: «اما خدا را سپاس که همواره ما را در مسیح، در موکب ظفر خود می‌برد.» (دوم قرنتیان ۲: ۱۴)
حتماً خواهید گفت: «مگر جز این است؟ به ما همین را تعلیم داده‌اند.» آری، می‌دانم! و مشکل درست همین است! این دسته از واعظان و معلمان طوری تعلیم می‌دهند که گویی ادعایشان منطبق است درست با پیام اصیل مسیح و مسیحیت. این است و جز این نیست! اما آیا کتاب‌مقدس انجیلِ تندرستی و کامیابی مطلق به شرط ایمان را تعلیم می‌دهد؟
انجیل نوینی که مسیحیان غلاطیه بدان توسل جسته بودند، انجیلی ارزان بود! انجیل امتیازات و احترامات دنیوی بود! امتیاز و احترامی که ناشی می‌شد از تبعیت و همرنگی با مذهبی ظاهری و سطحی که مورد تأیید و حمایت حکومت غاصب روم نیز بود. در قرن اول، کافی بود که مسیحیان خود را فقط شاخه‌ای از دین یهود معرفی کنند تا از تمام «مواهب» و «امتیازات» اجتماعی و حکومتی برخوردار شوند. اما پولس چنین انجیلی که برکات و مواهب و امتیازات و افتخارات دنیوی به‌همراه آورد را موعظه نمی‌کرد. انجیل او انجیل صلیب بود. پیام او پیام «در تنگ» و «راه سخت» بود (متی ۷: ۱۳ و ۱۴). او چه زیبا فرمود: «ای برادران، اگر من هنوز ختنه را موعظه می‌کردم، چرا دیگر آزار می‌دیدم؟ زیرا در آن صورت، ناخوشایندی صلیب از میان می‌رفت.» (غلاطیان ۵: ۱۱)
