ادعای قهرمانانهٔ پطرس برای چندمین بار با شکست روبه‌رو شد. عیسی بلافاصله قبل از این، اعلام کرده بود که آن شب شاگردان ترکش خواهند کرد. پطرس نیز همان‌گونه که از او انتظار داریم، بدون معطلی و بدون اندیشه به این سخن عیسی پاسخ داد- و دیگر شاگردان نیز همان را گفتند. کلمهٔ یونانی «اسکاندالیزو» (skandalizo) که به‌شکل «لغزیدن» ترجمه شده، کلمهٔ جالبی است. این کلمه را در جای دیگری نیز می‌توان دید: «خوشا به حال کسی که به سبب من نلغزد» (متی ۱۱:۶). لحن انجیل متی این احساس را دارد که مردم در هنگام روبه‌رو شدن با حقیقت عیسی و پادشاهی خدا، به‌نحوی، می‌لغزند. عیسی در اینجا به شاگردان خود هشدار می‌دهد که حتی آنان نیز، یعنی نزدیک‌ترین دوستانش، با پیش رفتن اوضاع به سمتی اجتناب‌ناپذیر، به‌نحوی خواهند لغزید.ما در اینجا، با یک یادآوری ناراحت‌کننده در مورد تمایل انسان به حساب کردنِ بیش از حد روی قدرت و شهامت خود، روبه‌رو می‌شویم. ما دوست داریم این‌طور باور کنیم که عمیق‌ترین بخش‌های وجودمان به‌شکل خودکار با شهامتی که مد نظر داریم، هماهنگ هستند و اینکه ما همیشه شهامت ایستادن در برابر خطر را خواهیم داشت. اما زمانی که به‌طرز وخیمی با چالش روبه‌رو شویم، ممکن است -درست مانند پطرس و دیگر شاگردان- متوجه شویم که شکافی عبورناپذیر بین نیت‌های اولیه و توانایی عملی‌مان برای ایستادگی در مقابل چالش‌ها وجود دارد. ما بارها‌و‌بارها کم می‌آوریم. تنها امید ما در این درک نهفته است که خدا بهتر از خودمان، ما را می‌شناسد. و با این‌حال، هنوز هم ما را محبت کرده و می‌بخشد.
