نان روزانه

کلام امروز: اشعیا ۴۰: ۲۸ 

خدای سرمدی و خالق

«خدای سرمدی یهوه آفرینندهٔ اقصای زمین.»

اشعیا ۴۰: ۲۸ 

برخی از محققین کتاب اشعیا را به سه دوره تقسیم می‌کنند. ایشان باب‌های ۱ تا ۳۹ که به اشعیای اول معروف هستند را متعلق به قرن ۸ می‌دانند. اشعیای دوم که باب‌های ۴۰ تا ۵۵ را شامل می‌گردد، متعلق به قرن ۶ می‌پندارند و باب‌های ۵۶ تا ۶۶ که به قرن ۵ بر می‌گردد را اشعیای سوم می‌دانند.

باب مورد نظر امروز ما در مجموعهٔ اشعیای دوم قرار دارد و به احتمال زیاد توسط یکی از شاگردان اشعیا نگاشته شده است. او تنها خود را «صدای ندا‌کننده‌» می‌نامد و ایمان دارد که خدایی که قوم را از اسارت مصر رهانید، اکنون نیز قادر به رهانیدن است (۴۰: ۳).

این باب‌ها در زمانی نگاشته شده‌اند که قوم در تبعید به‌سر برده، زیر دست بابلیان مورد تحقیر و ستم قرار گرفته و حتی امید خود را به خدای خویش از کف داده بود. از‌این‌رو، در این باب‌ها بسیار می‌بینیم که نگارنده وعده می‌دهد این خداست که در نهایت ملکوت خویش را برقرار خواهد کرد و خود را چون پادشاه حقیقی نمایان خواهد ساخت و شرارت و بی‌عدالتی را بر خواهد چید. (۴۰: ۹، ۴۱: ۲۷، ۵۲: ۷ و ۵۳: ۳-۶)

همچنین، در این مجموعه است که خداوند رحم و شفقت خویش را به محبت عمیق مادرانه تشبیه کرده است (۴۳: ۱-۷ و ۴۹: ۱۴-۱۶). گویی با قلبی محزون از قوم بی‌وفا که او را با خدایان بابلیان قیاس کرده می‌پرسد: «پس مرا به که تشبیه می‌کنید تا با وی مساوی باشم؟» (۴: ۱۸ و ۲۵) سپس، قوم را مخاطب قرار داده و می‌فرماید: «چرا شکایت می‌کنید و گمان می‌برید که خدای رهایی‌دهندهٔ شما از تنگی‌هایتان باخبر نیست و رحم خود را بر شما که زیر بار ناعدالتی خمیده گشته است قرار نمی‌دهد.» (۴۰: ۲۷) پس‌از آن، قوم را یادآور می‌گردد که او همان قدوس اسرائیل، حضرت قدیم‌الایام است که همه چیز را تنها با کلام خویش به هست آورد و هیچ قدرتی ورای قدرت او نیست. در انتها، وعده‌ای می‌دهد که نه تنها قوم، بلکه ما را نیز نیرویی تازه می‌بخشد و آن وعده این است: « آنانی که منتظر خداوند می‌باشند قوت تازه خواهند یافت.» (۴۰: ۳۱)

مطالعهٔ کتاب مقدس

اشعیا ۴۰: ۲۸ 

خدای سرمدی یهوه آفرینندهٔ اقصای زمین.

۱۸پس خدا را به که تشبیه می‌کنید؟
و کدام شباهت را با او قیاس توانید کرد؟
۱۹و اما تمثالی را در نظر آورید!
صنعتگری آن را می‌ریزد،
زرگری آن را به طلا می‌پوشاند
و زنجیرهای نقره برایش می‌ریزد.
۲۰فقیری که توان چنین هدیه‌ای ندارد،
چوبی را که نمی‌پوسد برمی‌گزیند
و صنعتگری ماهر می‌جوید
تا برایش تمثالی تراشیده بسازد که واژگون نشود.
۲۱آیا ندانسته و نشنیده‌اید؟
آیا از ابتدا به شما خبر داده نشده است؟
و از زمانی که زمین بنیان نهاده شد، درک نکرده‌اید؟
۲۲اوست که بر بالای دایرۀ زمین نشسته است،
و ساکنان آن به ملخ می‌مانند.
اوست که آسمانها را چون پرده می‌گسترانَد،
و همچون خیمه‌ای به جهت سکونت پهن می‌کند.
۲۳اوست که امیران را هیچ می‌گرداند،
و داوران جهان را چون بطالت می‌سازد.
۲۴هنوز کاشته نشده و غرس نگردیده‌اند،
و هنوز در زمین ریشه ندوانیده‌اند
که او بر آنها می‌دمد و خشک می‌شوند،
و گردباد ایشان را چون کاه می‌روبد.
۲۵آن قدوس می‌گوید: مرا با که قیاس می‌کنید،
تا با او برابر باشم؟
۲۶چشمان خود را به اعلی برافرازید و ببینید:
کیست که اینها را آفرید؟
کیست که لشکر اینها را به شماره بیرون می‌آورد،
و آنها را جملگی به نام می‌خوانَد؟
به سبب کثرت قوّت و عظمت قدرتش
هیچ‌یک از آنها گم نخواهد شد.
۲۷ای یعقوب، چرا با خود می‌اندیشی،
و ای اسرائیل، چرا می‌گویی:
«طریق من از خداوند پنهان است،
و خدایم دادرسی مرا به فراموشی سپرده است»؟
۲۸آیا ندانسته‌ای؟
آیا نشنیده‌ای؟
که یهوه خدای سرمدی است،
آفرینندۀ کرانهای زمین؟
او هرگز درمانده و خسته نمی‌شود،
و فَهمِ او را تفحص نتوان کرد.
۲۹ضعیفان را قوّت می‌بخشد،
و ناتوانان را نیروی بیشتر عطا می‌کند.
۳۰حتی جوانان نیز خسته و درمانده می‌شوند،
و جوانمردان از پا می‌افتند.
۳۱اما آنان که برای خداوند انتظار می‌کشند،
نیروی تازه خواهند یافت
و با بالهایی همچون عقاب اوج خواهند گرفت؛
خواهند دوید و خسته نخواهند شد؛
خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.

مطالب جدید

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.