آیا شده است زمانی را به فکر‌کردن به چیزهای مهمی که در طول سالیان از اعضای خانواده؛‌ یا دیگر افراد اجتماع فرا گرفته‌ایم، اختصاص بدهیم؟ آیا تابه‌حال به این فکر کرده‌ایم که شاید این تعالیم با آنچه خدا می‌خواهد به ما یاد بدهد فرق داشته باشند؟ آیا امکان دارد که این چیزها حقیقتاً با آنچه خدا از ما می‌خواهد انجام دهیم، در تضاد باشند؟ با این حساب، چنین مسئله‌ای چگونه می‌تواند بر پذیرفتن کسانی که خدا برای اجرای نقشه‌های خود برگزیده و فراخوانده، تأثیر بگذارد؟
این دقیقاً همان چیزی است که باید هنگام خواندن داستان دبوره، باراق و یاعیل، به آن فکر کنیم. چون در این داستان خدا زنی به نام دبوره را که رهبر بود، فرستاد تا به باراق فرماندۀ ارتش اسرائیل بگوید که باید چه کند تا بر دشمن یعنی یابین پادشاه پیروز شوند و بعد از زن دیگری به اسم یاعیل استفاده کرد تا به فرماندۀ ارتش یابین پادشاه یعنی سیسرا اطمینان دهد که دیگر تهدیدی وجود ندارد. خدا این اشخاص را زمانی فرستاد که مردم فکر می‌کردند نباید به زن‌ها نقش رهبری را داد و اینکه مطمئناً زن‌ها نباید به هیچ فرماندهٔ ارتشی دستور بدهند؛ یا اینکه فردی خطرناک را از بین ببرند. با تمام این محدودیت‌ها، خدا چگونه می‌خواست نقشه‌اش را از طریق آنها عملی کند؟
حقیقت این است که برای انجام نقشه‌های خوب خدا، تنها باید اطاعت کنیم. وقتی از کاری که خدا از ما خواسته اطاعت می‌کنیم، او پیشاپیش ما حرکت کرده، ارادۀ خود را به انجام می‌رساند، حتی وقتی آن مانع فقط افکار و روش‌های خود ما؛ یا نتیجۀ افکار و روش‌های اعضای خانواده و جامعه باشند. این همان چیزی است که در اینجا اتفاق افتاد. دبوره از خدا اطاعت کرد و به باراق گفت چه‌کار کند. باراق با عمل به دستورات دبوره، از خدا اطاعت کرد. یاعیل نیز از خدا اطاعت کرد. به‌این‌ترتیب، آنها در این نبرد پیروز شدند و نقشه‌های خدا به انجام رسید.
ما باید از خودمان بپرسیم که آیا می‌خواهیم مانند دبوره، باراق و یاعیل قدم برداریم و هر آنچه را که خدا از ما می‌خواهد بپذیریم؛ آن هم بدون توجه به اینکه آیا مطابق چیزهایی هستند که تمام این سال‌ها به ما یاد داده شده؟ حتی زمانی‌ که برخلاف فکرها و سنت‌های خود، خانواده و جامعه‌مان است؟ آیا آماده هستیم کسانی را که خدا سر راه‌مان قرار می‌دهد، بپذیریم، همان‌طور که باراق، دبوره را پذیرفت، حتی اگر خلاف عقیده‌مان باشد؟ اگر می‌خواهیم افکار و روش‌هایمان با افکار و روش‌های خدا هم‌راستا باشند، یعنی به همان شکلی که او از ما انتظار دارد و می‌خواهد، ما هیچ حق انتخابی نداریم. چون در هر شرایطی، ما به‌عنوان پیروان مسیح باید اطاعت از خدا را انتخاب کنیم.
پس بیایید وقت را هدر ندهیم و این داستان بسیار مهم را برای کودکان خود تعریف کنیم. بیایید به آنها کمک کنیم از سنین بسیار کم افکار و روش‌های خود را به شکلی تنظیم کنند که با افکار خدا در یک مسیر قرار بگیرند. به‌این‌ترتیب، جلوگیری می‌کنیم از اینکه وقتی بزرگ‌تر شدند، مجبور به تغییر آنها شوند، چون چنین کاری در آن زمان بسیار دشوار خواهد بود. اگر الان این را به آنها بیاموزیم، یاد می‌گیرند که هر کاری را که خدا از آنها می‌خواهد و هر کسی را که خدا می‌فرستد، بپذیرند تا نقشه‌های خوب خدا در زندگی‌شان انجام شود. چه چیزی می‌تواند بهتر از این باشد؟ هیچ‌چیز. پس بیایید این را به کودکانمان بیاموزیم تا مطمئن شویم این اتفاق خواهد افتاد. پس بیایید همین الان شروع کنیم!