در کشورمون ایران، موقع کریسمس به‌ندرت می‌تونیم نشونه‌ای از جشن تولد منجی‌مون عیسی، توی کوچه و خیابونا پیدا کنیم. هر چند یه وقتایی یه عده‌ای که مسیحی نیستن کریسمس رو جشن می‌گیرن اما از سر علاقه به مظاهر کریسمس و نه درک مفهوم اصلیش. توی غرب هم روزای کریسمس پر از هلهله و هیاهو هستش اما نقطه مرکزی این جشنا بابانوئل، خرید هدیه‌های گرون و گاهی بی‌مصرف و خوردن و نوشیدن بی‌رویه‌اس.متأسفانه خیلی اوقات تولد عیسی بدون حضور عیسی جشن گرفته می‌شه و به‌نظر می‌رسه کریسمس حاوی هر پیامیه به‌جز پیام «به دنیا اومدن اون منجی.»
اما ما مسیحیان چه توی ایران در سکوت و خفا تولد عیسی رو جشن بگیریم و چه در غرب میون هیاهوی فراوون، وظیفه‌ای رو به‌عهده داریم: «یادمون باشه که به‌عنوان والدین و شاگردان عیسی به این متعهدیم که به فرزندانمون کمک کنیم تا عیسی رو در« مرکز» این کریسمس قرار بِدنو همگی با هم و با آمادگی به پیشواز تولد منجی‌مون بریم.»
۱- با بچه‌هامون در مورد کریسمس واقعی و تولد عیسی صحبت کنیم
خیلی وقتا حتی در کلیسا، وقتی از بچه‌ها می‌پرسم که چرا کریسمس رو جشن می‌گیریم، در کمال ناباوری متوجه می‌شم که دلیلش رو نمی‌دونن!
این جای تأسف داره. ما این‌قدر درگیر حاشیه‌ها می‌شیم که از اصل غافل می‌مونیم. این‌قدر مشغول جشن می‌شیم که خود عیسی رو از یاد می‌بریم.
آیا به‌عنوان والدین معنای واقعی کریسمس رو برای بچه‌هامون توضیح دادیم؟ آیا انرژی و وقت کافی به این قضیه اختصاص می‌دیم؟
شاید استفاده از چند مورد عملی بتونه به ما توی این زمینه کمک کنه:
- لازم نیست که خیلی طولانی با بچه‌ها در مورد عیسی و تولدش صحبت کنیم، چند دقیقه کافیه. مثلاً زمانی که داریم هدیه‌ها رو باز می‌کنیم، می‌تونیم درباره این هدیه آسمونی باهاشون صحبت کنیم؛
- انجیل لوقا باب ۲ رو با هم بخونیم و در موردش صحبت کنیم. اگه بچه‌ها خیلی کوچیک هستن شاید بهتر باشه که از کتاب مقدس بچه‌ها استفاده کنیم یا اگه مجسمه‌های واقعه تولد عیسی رو داریم، می‌تونیم از اونا هم استفاده کنیم؛
- با هم کارتون یا فیلمای مربوط به تولد عیسی رو تماشا کنیم؛
- داشتن یا درست‌کردن روزشماری که تا روز تولد مسیح شمارش کنه، یعنی از اول دسامبر شروع بشه و تا بیست‌وپنجم دسامبر ادامه پیدا کنه.
- می‌تونیم از اول دسامبر تا شب تولد مسیح، هر شب، به نشونه اینکه مسیح نور جهانه یه شمع روشن کنیم و این‌طوری تا زمان تولد عیسی رو با هم بشمریم.
۲- بیاید تا یه کریسمس خوب برای خونوادهمون فراهم کنیم
صرف‌نظر از اینکه ما کریسمس رو کجا و به چه شکلی جشن می‌گیریم، یه موضوعی هست که خیلی اهمیت داره: «اینکه برای خونوادهمون روزا و خاطره‌های خوبی رو با کریسمس گره بزنیم.»
- اول از همه تصمیم بگیریم که تمرکزمون رو به «خود عیسی» و «تولدش» اختصاص بدیم. درسته که کادو دادن و کادو گرفتن یا به مهمونی رفتن و مهمون دعوت‌کردن خوبه و جزء لذت‌های روزای کریسمس به‌حساب میان، اما عالی‌تر می‌شه که تو این روزا قضیه اصلی که همون «تولد عیسای مسیحه» رو مرتب به خودمون یادآور بشیم.
- داشتن یک سنت خونوادگی که تکرار هر ساله اون باعث بشه که وقتی بچه‌ها بزرگ‌تر شدن یه خاطره خوب از این روزا براشون تداعی بشه. چیزایی مثل درست‌کردن یه شیرینی خاص، خوردن یه غذای مخصوص یا حتی داشتن یه رسم هیجان‌انگیز و خنده‌دار که شاید به‌طور معمول انجامش نمی‌دیم.
- با خونوادهمون فرصتی رو برای بازی‌کردن و سرگرمی اختصاص بدیم. بازی، خونواد‌ه رو به هم نزدیک می‌کنه و اوقات شادی رو در کنار هم تجربه می‌کنیم.
- در کنار تماشای فیلم و کارتون‌هایی در مورد تولد عیسی، وقتایی رو برای تماشای فیلمای مناسب بچه‌ها اختصاص بدیم. مثلاً ما توی خونمون، هر سال موقع کریسمس، فیلمی به نام «تنها درخانه» که مزمونی کریسمسی و کمدی داره رو تماشا می‌کنیم. هر چند که تموم جزئیات این فیلم رو از بر هستیم، اما خاطرات خوش سال‌های گذشته، انگیزه‌ای می‌شه برای تماشای دوباره این فیلم.
در آخر بیاین بدون دغدغه از اینکه دنیای اطراف؛ ما رو به چه سمتی سوق می‌ده، با قرار دادن «مسیح» در «مرکز» جشن کریسمس، خونواد‌ه خودمون رو همراهی کنیم و به پیشواز این نوزاد آسمانی بریم.
