شما نیز در آینده متوجه خواهید شد که اگر ازدواج کرده و تشکیل خانواده دهید، حفظ‌کردن اعضای خانواده در کنار هم چندان ساده نیست. فشارهای مختلف چه از درون و چه از بیرون، وحدت و یکپارچگی خانواده را تهدید می‌کنند. والدین یا حامیان شما هم مستثنی نیستند. آنها با مشکلات زندگی دست‌به‌گریبان هستند و شما گاهی ممکن است حس کنید که در آن بین گرفتار شده‌اید. ما نمی‌توانیم برای تمام پیچ‌و‌خم‌های مسیر زندگی نقشه‌ای داشته باشیم. همان‌طور که مردان و زنان بسیاری در برابر خدا ایستادند و سوگند ازدواج را رد‌وبدل کردند، دنیا هم مصمم است که به‌زور وارد خانه‌ها بشود و روزی آن سوگند را بشکند. آنچه با عشق شروع شده بود ،کم‌کم به سردی می‌گراید و دو نفری که تصور می‌کردند در خیلی از زمینه‌ها وجه اشتراک دارند، ناگهان می‌فهمند که از یکدیگر جداشده‌اند. فشارهای مالی نیز دشمنی بزرگ در برابر زندگی شاد خانوادگی است.
آیا من در یک خانوادهٔ آشفته زندگی می‌کنم؟
زندگی در یک خانوادهٔ آشفته خیلی دشوار است! به‌خصوص از دید شما؛ چون به‌ندرت از آنچه رخ می‌دهد سر در می‌آورید. وقتی طلاق به‌عنوان یک واقعیت تلخ آهسته در افق زندگی ظاهر می‌شود، دیگر آرامشی در خانه وجود ندارد. آیا تعهدات ازدواج (قراردادهای مقدس)، باید به همین سادگی شکسته شوند؟ تمام این اختلافات و ناسازگاری‌ها، قلب خدا را جریحه‌دار می‌کنند. شما از موضوع طلاق عصبانی هستید یا غمگین. شاید هم تصور می‌کنید که باید خودتان را کنار بکشید؟ آیا می‌توانید امیدوار باشید که عهدشکنی و عدم پایبندی پدرها و مادرهای این نسل و شاید والدین خودتان به تعهداتشان را دگرگون کنید؟ آیا می‌توان از شما توقع داشت که سنت یک بار ازدواج‌کردن را حفظ کنید؟
عشق واقعی یک «تعهد» است، یک تصمیم است که می‌گوید: «من به قول و پیمان خودم احترام می‌گذارم، حتی زمانی که به آن علاقه‌مند هم نباشم.» این تعهد بر پایهٔ احساسات بنا نمی‌شود که هر لحظه با وزش باد تغییر جهت بدهد. کاملاً این امکان وجود دارد که کسی را برای تمام عمر خود دوست داشته باشیم، محترم بشماریم و او را عزیز بدانیم. خیلی از مردم این‌طور بوده و امروزه هم هستند. رمز موفقیت آنها چیست؟ شاید کلید اصلی در این عبارت باشد: «ثمرهٔ روح». صفاتی که اساس و زیربنای روابط میان افراد را شکل می‌دهند و باعث می‌شوند تا بتوانیم یکدیگر را بدون قید و شرط محبت کنیم، از ثمرات روح هستند. ثمرات روح عبارتند از: «محبت شادی، آرامش، صبر، مهربانی، نیکویی، وفاداری، فروتنی و خویشتنداری.» (غلاطیان ۲۲:۵) شاید بپرسید که چگونه من و خانواده‌ام می‌توانیم همیشه این‌گونه زندگی کنیم؟ این غیرممکن است! حق با شماست. خدا هم این را می‌داند. به همین دلیل او به ما تعلیم داد که یکدیگر را ببخشیم، همان‌طور که او ما را بخشیده است. این عامل چسبنده‌ای است که ما را در کنار یکدیگر نگه می‌دارد.
آیا در خانوادهٔ من کسی افسرده، بیمار یا از کار افتاده است؟
یک بیماری ناگهانی یا ناتوانی دراز‌مدت، می‌تواند وضعیت خانواده را دچار آشفتگی و ناراحتی کند؛ چون مراقبت و توجه بیشتری لازم است. ممکن است میزان درآمد خانواده به‌خاطر هزینه‌های پزشکی کاهش پیدا کند. از آنجا که درصد قابل توجهی از مردم به‌نحوی بیماری‌های روحی-روانی را تجربه می‌کنند، ممکن است شما هم در خانواده‌ای زندگی کنید که یکی از والدین با سایر اعضا گرفتار یک اختلال جدی روانی مانند افسردگی حاد، اختلال دو قطبی (شیدایی-افسردگی) یا شیزوفرنی بوده و نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد. حتی ADHD (اختلال بیش فعالی ناشی از کمبود توجه) نیز می‌تواند ثبات خانواده را دَر‌هم بریزد. در چنین شرایطی که همه پریشان و ناراحت هستند، عصبانی‌شدن و حالت تدافعی در قبال یکدیگر داشتن غیرطبیعی نیست. در این میان، شاید احساس کنید که بار سنگین حفظ آرامش بر شانه‌های شما قرار دارد. چنین وضعیتی هم می‌تواند سبب نزدیک‌تر‌شدن اعضای خانواده شود و هم می‌تواند عامل جدایی آنها از یکدیگر باشد. ادامهٔ زندگی در این شرایط محتاج یک دنیا محبت و درک متقابل است.
اگر در خانواده‌ای هستید که شدت فشار فکری باعث خستگی و زود‌رنجی اعضا شده؛ یا حتی جمع خانواده از هم پاشیده است، آیا باید نتیجه‌گیری کنید که ارزش شما کمتر از آن نوجوانی است که در یک خانوادهٔ معمولی در کنار پدر و مادر خود زندگی می‌کند؟ مطلقا خیر. خدا شما را فرزند عزیز خودش می‌داند، بی‌آنکه گذشته یا وضعیت خانوادگی شما برایش مهم باشد. خدا این «حق مسلمّ» را به شما داده است. اکنون ببینید خدا چه کار می‌کند. او یک گام از این هم فراتر می‌رود و اعلام می‌کند که شما هم ارث با پسر یگانهٔ او، عیسی مسیح هستید (رومیان ۱۷:۸). چه بدانید و چه ندانید، شما عضو خانوادهٔ سلطنتی هستید.
خدا هیچ‌گاه شما یا خانواده‌تان را به‌خاطر گناهی که از آن آگاه نبوده‌اید محاکمه نخواهد کرد. در‌عین‌حال، راجع به قوانین ازدواج و تعهدات اعضای خانواده نسبت به یکدیگر حتی ذره‌ای هم تخفیف نمی‌دهد. درد و رنج در زندگی اجتناب‌ناپذیر است، اما وقتی در جمعی هستید که همه شما را دوست دارند، تحمل هر نوع مشکل و سختی راحت‌تر می‌شود. این یک موهبت واقعی و نشانگر قدرت خانواده است.
