وقتی شرایط ناخوشایندی در زندگی‌مان اتفاق می‌افتد چه کار باید کرد؟ آیا دست خدا در کار است تا از این شرایط بد؛ چیزی نیکو بیرون بیاورد؟ جواب این سؤالات را در قسمت قبل بیابید.
اگر من از خدا رویگردان شوم، آیا او هم از من رویگردان خواهد شد؟
چه اتفاقی می‌افتد اگر در شرایطی که از لحاظ احساسی و عاطفی پریشان هستید برای مدتی با خدا قهر کنید؟ آیا او هم با شما قهر می‌کند؟ هرگز. در متی ۵:۳ می‌خوانیم که عیسی فرمود: «خوشا‌به‌حال فقیران در روح؛ زیرا پادشاهی آسمان از آن ایشان است.» در آیهٔ بعد می‌فرماید: «خوشا‌به‌حال ماتمیان: زیرا آنان تسلی خواهند یافت.» این دو آیه سرآغاز بخشی از سخنان عیسی هستند که ما به‌عنوان «خوشا‌به‌حال‌ها» می‌شناسیم. مجموعه وعده‌های عیسی در این آیات شامل کسانی است که در موقعیت‌های سخت به‌سر می‌برند.
مزمور ۱۳۹ به ما یادآور می‌شود که محبت خدا هیچ‌گاه ما را رد نمی‌کند: «از حضور تو کجا بگریزم؟ اگر به آسمان صعود کنم تو آنجا هستی و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک تو آنجا هستی. اگر بال‌های سحر را بگیرم و در اقصای دریا ساکن شوم در آنجا نیز دست تو مرا رهبری خواهد نمود.» (آیات ۷-۱۰). ما می‌توانیم به ظاهر از خدا فرار کنیم، اما محبت او همه جا به‌دنبال ما خواهد بود.
ما نمی‌توانیم کل زندگی خود را یک‌جا و آشکار ببینیم. شاید حتی توان تحمل آن را هم نداشته باشیم. پس باید هر روز را برای همان روز زندگی کنیم. نگاه‌کردن به گذشته تنها این فایده را دارد که ببینیم با عبور از اتفاقات تلخ و شیرین تا چه اندازه رشد کرده‌ایم. یک روز خواهید دید که جادهٔ پشت سر شما چه پیچ و خم‌ها و چه فراز‌و‌فرودها و چه دست‌اندازها و چاله‌های کوچک و بزرگی داشته است. با تعجب فکر خواهید کرد که چطور از همهٔ آنها گذشته‌اید. آنگاه [این قسمت از کلام خدا را] به یاد خواهید آورد: «کلام تو برای پای‌های من چراغ و برای راه‌های من نور است.» (مزمور ۱۱۹:۱۰۵) ما می‌توانیم موانع را تشخیص بدهیم، اگر نور خدا بر آنها بتابد.
بنابراین، رشد روحانی ثمره و پیامد توکل و اعتماد بر عیسای مسیح است. «عادل به ایمان زیست خواهد کرد» (غلاطیان ۳:۱۱). زندگی در ایمان، به شما قوت می‌دهد تا در تمام جزییات زندگی خود به خدا تکیه کنید. مؤسسهٔ «مبشرین حیات جدید» الفبای رشد روحانی را این‌گونه معرفی می‌کنند:
دعای روزانه: «اگر در من بمانید و کلام من در شما بماند، هر آنچه میخواهید درخواست کنید که برآورده خواهد شد» (یوحنا ۷:۱۵).
مطالعهٔ روزانهٔ کتاب‌مقدس: «اهل بیریه از مردمان تسالونیکی نجیب‌تر بودند، زیرا کلام خدا را با اشتیاق پذیرفتند و هر روز کتب مقدس را بررسی می‌کردند تا صحت گفته‌های پولس را دریابند.» (اعمال رسولان ۱۱:۱۷)
اطاعت از احکام خدا: «آن که احکام مرا دارد و از آنها پیروی می‌کند اوست که مرا دوست می‌دارد و آن که مرا دوست می‌دارد پدرم او را دوست خواهد داشت و من نیز او را دوست داشته خود را بر او ظاهر خواهم ساخت.» (یوحنا ۱۴:۲۱)
شهادت عملی با زندگی خود: «جلال پدر من در این است که شما میوهٔ بسیار آورید و این‌گونه شاگرد من خواهید شد.» (یوحنا ۱۵:۸)
اعتماد به خدا در تمام جزییات زندگی: «همهٔ نگرانی‌های خود را به او بسپارید، زیرا او به فکر شماست.» (اول پطرس۵:۷)
قوت‌یافتن از روح‌القدس: «اما می‌گویم به روح رفتار کنید که تمایلات نفس را بجا نخواهید آورد، زیرا تمایلات نفس بر خلاف روح است و تمایلات روح بر خلاف نفس و این دو بر ضد هم‌اند. به گونه‌ای که دیگر نمی‌توانید هر آنچه را که میخواهید به‌جا آورید.» (غلاطیان ۱۶:۵- ۱۷)
«اما چون روح‌القدس بر شما آید قدرت خواهید یافت و… تا دورترین نقاط جهان، شاهدان من خواهید بود.» (اعمال رسولان ۱:۸)
تأمل شخصی
- آیا تا‌به‌حال «کود روحانی» را در زندگی‌ام تجربه کرده‌ام – یعنی رویدادی که به‌نوعی باعث رشد روحانی یا ارتقای دانش من شده باشد؟ این واقعه چه تحولی در من ایجاد کرد؟
- آیا تا کنون با یک فرشته روبه‌رو شده‌ام؟ اگر این‌طور است آن «موجود» چه کمکی به من کرده است؟
- آیا خدا از من برای کمک‌کردن به کسی استفاده کرده؛ یا شخصی را برای کمک به من فرستاده است؟
- آیا تا کنون برای فهمیدن چیزی بی‌حاصل تلاش کرده‌ام؟ آیا به این خاطر از دست خدا عصبانی شده‌ام؟
- آیا تاکنون خدا مرا برای اینکه مرا به مسیر دیگری راهنمایی کند؛ یا به این خاطر که در ایمان قوی‌تر شوم، «هرس» کرده است؟ چه تغییری در من ایجاد شد؟
