نبوت شمعون
زیرا چشمان من نجات تو را دیده است….. نوری برای آشکار کردن حقیقت بر دیگر قومها و جلالی برای قوم تو اسرائیل.
لوقا ۲: ۳۰، ۳۲
در باب ۲ انجیل لوقا شاهد نخستین ورود عیسی به معبد یهود، در نوزادی هستیم. در این اثنا پیر مردی شمعون نام نیز به معبد وارد می‌شود. برای سالیان دراز، و با تکیه بر وعدۀ خدا، تنها آرزوی این مرد پیر دیدن مسیح خداوند پیش از رخت بر بستن از این جهان بوده است. حال در واپسین روزهای زندگی، نه تنها چشمان او شاهد عظیم‌ترین واقعۀ تاریخ است، بلکه همچنین توسط روح‌القدس، وظیفه‌ای بس با شکوه بر عهدۀ او نهاده می‌شود. شمعون، ماموریت می‌یابد تا اولین کسی باشد که ورود مسیح خداوند به این جهان را در معبد و پرستشگاه یهود اعلام کند. ستایش شمعون، نه تنها یهود را از ورود پادشاه موعود با خبر می‌سازد، بلکه همچنین حاوی خبری خوش برای تمام اقوام این جهان است. نبوت شمعون شامل جزئیاتی است که حتی والدین عیسی را نیز شگفت زده می‌کند. بدین‌گونه، وفاداری شمعون در انتظار کشیدن برای انجام وعدۀ خدا، سبب می‌شود که او اولین منادی خبر خوش انجیل به جهانیان باشد.
در روایت طولانی کتاب مقدس، هرچند شمعون حضوری بسیار کوتاه دارد، اما او نمونه‌ای بی نظیر از ایمانی پایدار برای ما بجای گذاشته است. شمعون، منتظری راستین در تحقق وعده‌های خداست. پایداری در ایمان و انتظار برای تحقق وعدۀ خدا، او را قادر ساخته است که ارادۀ خدا را تماماً جایگزین اهداف و آرزوهای شخصی خویش سازد، تا جایی که تنها یک امر را مانع رخت بر بستن خود از این جهان می‌بیند، دیدن ورود مسیح موعود به این جهان! انتظار او که ناشی از ایمانی ساده و بی ریاست، هر مانعی در شنیدن صدای روح‌القدس را از میان برداشته است. از این رو در پیام کوتاه نبوت شمعون، ما با چکیده‌ای از پیام انجیل مواجهیم. از یک سو شیرینی حیات ناشی از خبری بس خوش، و از سوی دگر تلخی دردآور مخالفت و مقاومت انسان.
نبوت شمعون همچون تلنگری بر وجدان به خواب رفتۀ انسان است، تا پیام تولد عیسی به جشن و شادی ایام کریسمس محدود نشود، و رنج‌های عیسی کلید اصلی سعادت انسان برشمرده شود. این نبوت نویدی است به آنان که دوستداران راستی خدایند، تا درد و رنج حاصل از وفاداری ایمان را در مقابل عظمت جلال و شکوه آمدنی خدا در مسیح هیچ شمارند.
