یوسف و مریم، عیسی را به اورشلیم بردند تا به خداوند تقدیم کنند. لوقا ۲: ۲۲

شریعت موسی والدین اسرائیلی را بر آن می‌داشت که هر نخست‌زادۀ مذکر (چه حیوان و چه انسان) را طی مراسمی به خداوند تقدیم کنند. این عمل در مورد حیوانات با قربانی کردن نخست‌زاده انجام می‌شد، در حالی که نخستین فرزند پسر هر خانواده، برای خدمت کهانت تقدیم می‌شد. اما، پس از آنکه قبیلۀ لاوی به خدمت کهانت قوم بنی اسرائیل مقرر شدند، خانواده‌های اسرائیلی اجازه یافتند که با پرداخت مبلغی معین، فرزند خود را از خداوند بازخرید کنند. مبلغ مورد نظر باید به معبد یهوه خدای اسرائیل پرداخت می‌شد، که البته  حضور نوزاد در این مراسم ضروری نبود. در اطاعت از همین دستور خدا، یوسف و مریم که برای گذراندن قربانی، در مراسم تطهیر مریم پس از زایمان، به اورشلیم رفته بودند، عیسی را نیز برای تقدیم به خداوند همراه خود به معبد بردند. لوقا با ذکر این مطلب در آغاز انجیل خود، اهمیت حضور عیسی در مراسم تقدیم او به خدا را مورد تاکید قرار می‌دهد. عیسی باید از همان ابتدای زندگی برای ماموریتی منحصر به فرد تقدیم خدا می‌شد. ظاهراً با توجه به سخنانی که خدا پیش از تولد عیسی با یوسف و مریم در میان گذاشته بود، آنها به‌خوبی از اهمیت تقدیم عیسی در معبد آگاه بودند. توجه به این هدف در ابتدای انجیل لوقا، سبب درک بهتری از مقصود این انجیل در انتخاب گزیده‌‌هایی از طفولیت عیسی می‌شود. لذا با درک این هدف، مخاطب انجیل لوقا در می‌یابد که هدف این انجیل ارائۀ داستان کامل‌تری از زندگی عیسی نیست، چرا که او نیز مانند سایر نگارندگان انجیل، قسمت اعظم انجیل خود را به خدمات، مرگ و قیام عیسی اختصاص داده است. اما در ضمن، لوقا خیلی هدفمند و البته با هدایت روح خدا از همان ابتدای تولد عیسی، خواننده را متوجه مقام و ماموریت خاص او در به کمال رساندن ماموریت بنی اسرائیل می‌سازد. بدین ترتیب، لوقا خاطر نشان می‌سازد که ختنۀ عیسی ادامۀ همان عهدیست که خدا با ابراهیم بست، و اکنون عیسی از جانب همۀ ما به عهد ایمان با خدا وارد می‌شود. نامگذاری عیسی نیز واضحاً تدارک خدا برای نجات انسان گناهکار است؛ و سرانجام در مراسم تقدیم عیسی در معبد او به نمایندگی از تمامی ما به خدا تقدیم می‌شود.