عزیزان توجه داشته باشند که چون این نوشته در چهارچوب هفت راز یا هفت آیین مقدس مسیحیت سنتی تهیه شده است و تعمید، فقط از دیدگاه کلیساهای سنتی مورد بررسی قرار گرفته است.

از نگاه کلیساهای سنتی مانند کلیسای کاتولیک، تعمید آیینی فیض‌بخش است، یعنی فیض خدا از طریق این آیین به ما داده می‌شود. تعمید به‌عنوان یک پیش‌شرط عمل می‌کند، چون شخص تا تعمید نگیرد نمی‌تواند از سایر آیین‌ها بهره‌مند شود.

تعمید ما را به عیسی پیوند داده، و به مرگ عیسی بر صلیب وصل می‌کند. در واقع از طریق تعمید است که فرد مسیحی از قدرت گناه اولیه (گناه آدم و حوا) رها می‌شود. فرد ایماندار، از طریق تعمید، فرصت می‌یابد که همراه با عیسی به زندگی جاودان رستاخیز کند.

از آنجایی که تعمید به معنای پیمان با خداست، لازم است که انسان به آن پاسخ «بله» دهد. در کلیساهای سنتی کودکان نیز تعمید داده می‌شوند و این والدین هستند که به‌جای آنها ایمان را اقرار کرده، در واقع آن بله را اعلام می‌کنند.

در خصوص نحوهٔ انجام تعمید، باید توجه داشت که فرد آمادهٔ تعمید را در شیوهٔ سنتی، سه‌بار در آب فرو می‌برند، در‌حالی‌که فرد تعمید‌دهنده این کلمه‌ها را بر زبان خویش جاری می‌کند: «من شما را در نام پدر و پسر و روح‌القدس تعمید می‌دهم». اما در اغلب موارد فقط سه‌بار آب روی سر فرد آمادهٔ تعمید ریخته می‌شود. چنانکه متوجه شدیم، باید تعمید در نام پدر و پسر و روح‌القدس انجام شود؛ پس تعمیدی که مثلاً فقط در نام عیسی داده شود، از نظر همهٔ کلیساها مردود می‌باشد.

آب سمبل طهارت و پاکی و همین‌طور زندگی جدید است؛ تعمیدی که در نام اشخاص تثلیث است، چیزی است فراتر از توبه و در واقع بیانگر شروع زندگی جدید در ایمان به عیسی مسیح است. 

هر شخصی که تا به حال تعمید نگرفته است، می‌تواند تعمید بگیرد. تعمید فقط یک بار انجام می‌شود و تنها شرط انجام‌دادن آن، ایمانی است که فرد تعمید‌گیرنده هنگام تعمید، لازم است آن را به شکل آشکار اعلام کند. 

تعمید، توسط اسقف، کشیش و یا شمّاس (چیزی است شبیه شبان در بسیاری کلیساها) برگزار می‌شود. اما باید در نظر داشت که در مواقع اضطراری (مواردی که هیچ کشیش یا خادم دست‌گذاری‌شده‌ای در دسترس نباشد)، یک خادم ارشد می‌تواند اینکار را انجام دهد. توجه داشته باشید که این امر یک «استثناست» و قاعده نیست. اینکه در مواقع اضطراری حتی یک خادم ارشد نیز می‌تواند تعمید دهد، نه تنها نشانگر کم‌اهمیت‌بودن تعمید نیست، بلکه بر‌عکس نشانهٔ اهمیت فوق‌العادهٔ آن است؛ زیرا لازم است تا هر مانعی که در راه عدم دریافت آن توسط تعمید‌گیرنده وجود دارد، برداشته شود. 

چگونه است که مراسم تعمید می‌تواند فیض خدا را به فرد ایماندار عطا کند؟ هر چقدر که ما در خصوص معنای تعمید بنویسیم و بگوییم، درک حقیقت آن، به‌معنای درک حقیقت اتفاقی که هنگام تعمید روی می‌دهد و آن را تبدیل می‌کند به موضوعی که فیض خدا از طریق آن داده می‌شود، بر ما همچنان کشف‌‌نشده باقی می‌ماند. این یکی از آن شرایطی است که از آن به‌عنوان «راز» تعبیر می‌شود. 

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.