شاهدان یهوه کیستند و از کجا آمده‌اند؟ لطفاً قسمت قبلی را مطالعه فرمایید تا به درک بهتری از موضوع دست یابید.
راترفورد: ایجاد «شاهدان یهوه»
جانشین راسل، وکیلی زبردست بود به‌نام جوزف فرانکلین راتِرفورد. او بر خلاف دستورالعمل راسل در مورد شیوهٔ رهبری گروهی، تمامی قدرت مؤسسهٔ برج دیدبانی را در دست گرفته، هیئت مدیره وقت را منحل کرده و افراد مورد نظر خود را بر آن و بر شبانی گروه‌های کوچک گماشت. هم او بود که پیروان انجمن برج دیدبانی را در سال ۱۹۳۱ «شاهدان یهوه» نامید.
یکی از اقدامات مهم راترفورد این بود که به‌جای تأکید بر «رشد شخصیت» که سیاست راسل بود، بر شهادت و تبلیغ شدید تأکید گذاشت، سیاستی که هنوز نیز به‌شدت دنبال می‌شود. بدین‌سان، از سال ۱۹۲۷ این فعالیت‌های تبلیغی به‌صورت خانه‌به‌خانه، مهم‌ترین فعالیت همهٔ شاهدان یهوه گردید. پیام شاهدان یهوه در این زمان محدود بود به پخش سخنرانی‌های راترفورد از طریق گرامافون و نیز مطالب چاپی. راترفورد نیز مانند راسل دست به پیشگویی زد و گفت که ابراهیم و اسحاق و یعقوب در سال ۱۹۲۵ زنده خواهند شد و بر جهان حکومت خواهند کرد. وقتی این پیشگویی نیز جامه عمل نپوشید، راترفورد آشکارا شکست خود را پذیرفت.
سازمان مرکزی (مادر) شاهدان یهوه
پس از درگذشت راترفورد در سال ۱۹۴۲، نِیتِن نُور (Nathan Knorr) جانشین او گردید. نُور که فاقد قدرت رهبری و شخصیت نافذ راترفور بود، تعهد شاهدان یهوه را به «سازمانِ مادر» معطوف ساخت تا به خودش. از این زمان به بعد، نشریات سازمان بدون نام نویسنده منتشر می‌شد تا خوانندگان احترام و تکریم خود را به سازمان یهوه نشان دهند؛ چرا که آن مادر همهٔ آنها و همسر محبوب پدر آسمانی‌شان، یهوه خدا می‌باشد. (برج دیدبانی، اول مه ۱۹۵۷، ص ۲۸۵).
شاهدان یهوه، تحت رهبری نُور، آموزش دیدند تا وقتی خانه‌به‌خانه به تبلیغ می‌پردازند، بتوانند با شیوایی و فصاحت دربارهٔ مطالب مختلف موعظه کنند. اما رهبران شاهدان یهوه از پیشگویی غافل نماندند. ایشان اعلام داشتند که مسیح به‌جای ۱۸۷۴، در سال ۱۹۱۴ به شکل نادیدنی بازگشته است. در ضمن، پیشگویی شد که در پاییز ۱۹۷۵، جنگ «حارمجدون» روی خواهد داد و جهان به پایان خود خواهد رسید. امروزه بسیاری از شاهدان یهوه این پیشگویی را انکار می‌کنند (خوانندهٔ علاقمند می‌تواند به نشریهٔ برج دیدبانی، ۱۵ آگوست ۱۹۶۸، ص ۵۰۱-۴۹۴، مقاله «چرا منتظر ۱۹۷۵ هستید؟» مراجعه کند).
آغاز مشکلات
با درگذشت نِیتِن نُور در سال ۱۹۷۷، فْرِدریک فرانتس انجمنی پر از مشکلات را به میراث برد. برای نخستین بار پس از چند دهه، نرخ رشد شاهدان یهوه کاهش یافت و بسیاری از اعضا انجمن را ترک گفتند. علت این امر، سؤالاتی بود که در ذهن اعضا در خصوص عدم وقوع پیشگویی مربوط به سال ۱۹۷۵ به وجود آمده بود. اما مشکل دیگر، تعلیمی بود در سال ۱۹۳۵ که می‌گفت تعداد کسانی که «دعوت آسمانی» داشتند تکمیل شده و ایمانداران جدید که پس از این تاریخ به شاهدان یهوه می‌پیوندند، در بهشتی بر روی همین زمین خواهند زیست.
واکنش انجمن در مقابل چنین شکستی حیرت‌انگیز بود! کسی که انجمن را ترک می‌گفت از معاشرت با اعضای انجمن محروم می‌گردید، حتی اگر ایشان اعضای خانواده یا دوستان نزدیک او بودند. در واقع، عضو سابق مورد تکفیر قرار می‌گرفت. این امر حتی شامل رِیموند فرانتس، برادرزادهٔ رئیس وقت انجمن گردید و ماجرا چنان هیاهویی به‌پا کرد که مجلهٔ تایم یک صفحهٔ کامل را به آن اختصاص داد (تایم، ۲۲ فوریه ۱۹۸۲، ص ۶۶).
رهبران سالخوردهٔ کنونی
با درگذشت فرانتس در سال ۱۹۹۲، میلتون هِنْشل رهبری ۱۳ میلیون شاهد یهوه را بر عهده گرفت. او که به‌هنگام تصدی مقام رهبری ۷۲ سال داشت، جوان‌ترین عضو هیأت رهبری «انجمن کتاب‌مقدس و تراکت برج دیدبانی» بود! به گفتهٔ صاحب‌نظران، انتخاب افرادی با سن بالا به رهبری انجمن، نه فقط حاکی از آخرین تلاش‌های رهبران محافظه‌کارِ انجمن برای حفظ مواضع سنتی می‌باشد، بلکه نشان از آن دارد که به‌زودی تغییراتی در اعتقادات انجمن بروز خواهد کرد.
