تثلیث مورمونی چگونه است و چه تفاوتی با تثلیثی که مسیحیان به آن معتقدند دارد؟ برای دانستن جواب، قسمت پیشین را مطالعه کنید.
اعتقادات مورمون‌ها (۳)
اعتقاد مورمون‌ها به عیسی مسیح
بر اساس تعلیم رسمی مورمون‌ها، عیسی مسیح در آسمان به‌عنوان نخستین فرزند روحی پدر (اِلوهیم) از مادر آسمانی تولید شد. عیسی در مقام پسرِ روحی در دنیای روح‌ها رشد و ترقی کرد تا خدا شد. عیسی پیش از ولادتش در این جهان، همان یهوه عهدعتیق بود.
طبق اعتقاد مورمون‌ها، جسم بشری عیسی به‌واسطهٔ رابطهٔ جنسی خدای پدر با مریم باکره به‌وجود آمد. همان‌گونه که قبلاً اشاره کردیم، در این باور، خدای پدر دارای جسم می‌باشد. بدین‌سان، عیسی مسیح در معنای لغوی نیز «پسر» خداست. به‌گفتهٔ بروس مک‌کانکی، مسیح به‌واسطهٔ پدری غیرفانی، به‌همان شکلی تولید شد که انسان‌های فانی از پدر فانی خود به‌وجود می‌آیند.
رسولْ اورسون پرات می‌نویسد: «بدن جسمانی عیسی به مادر و نیز به پدر نیاز داشت. لذا، مریم باکره می‌بایست برای زمان حاضر، همسر قانونی خدای پدر بوده باشد.» جیمز تالمیج نیز می‌نویسد: «عیسی مسیح پسر الوهیم است، هم از جنبهٔ روحانی و هم از جنبهٔ جسمانی. به‌عبارت دیگر، الوهیم در معنای لغوی پدر روح و جسم عیسی است، جسمی که عیسی مسیح رسالتش را در آن به انجام رساند.»
چنین ادعاهایی طبعاً با مسئلهٔ باکره بودنِ مریم تناقض پیدا می‌کند. علمای الهی مورمون ادعا می‌کنند که گرچه خدای پدر با مریم ارتباط جنسی داشت، اما مریم کماکان باکره باقی ماند. بروس مک‌کانگی با خیال‌پردازی می‌گوید که باکره دختری است که با هیچ مرد فانی رابطه نداشته باشد، اما از آنجا که خدای پدر انسانی است غیرفانی، مریم حتی پس از هم‌خوابگی با او باکره باقی ماند. خداوند ما (مسیح) یگانه انسان فانی است که از یک باکره زاده شده است؛ زیرا او یگانه انسانی است که پدری غیرفانی دارد.»
به‌علاوه، عیسی که همان یهوه می‌باشد، یگانه فرزند روحی خدای پدر نیست، بلکه ارشد و نخست‌زادهٔ سایر فرزندان روحی پدر است. طبق همین تعالیم، لوسیفر (یعنی شیطان) و روح‌های مطیع او، برادران و خواهران روحی عیسی هستند. هنگامی‌که عیسی مأمور شد تا نجات‌دهندهٔ جهان گردد، لوسیفر را خوش نیامد. او که متکبر و جاه‌طلب و تشنهٔ مقام و قدرت بود، کوشید تا خودش نجات‌دهنده بشریت گردد.
نکتهٔ دیگر اینکه مورمون‌ها معتقدند که عیسی در طول زندگی بشری خود ازدواج کرد، اما نه با یک زن، بلکه با چندین زن، از جمله مریم و مرتا و مریم مجدلیه. چرا که طبق اعتقاد مورمون‌ها که در «آموزه و پیمان‌ها» ماده ۱۳۲ آمده، نائل آمدن به مقام خدایی بدون ارتباط زناشویی ممکن نیست. این امر حتی در مورد عیسی نیز صدق می‌کرد.
نکتهٔ مهم دیگر این است که مورمون‌ها عیسی را نمی‌پرستند، مبادا مشرک خوانده شوند. ایشان فقط «الوهیم»، یعنی خدای پدر را شایستهٔ پرستش می‌شمارند که آنها را با این مشکل روبه‌رو می‌کند: در عهدعتیق یهوه (که طبق عقیده ایشان، همان عیسی) است، همواره مورد پرستش بوده است. پس، امروز نیز باید عیسی را پرستید. بروس مک‌کانگی به این مشکل این‌گونه پاسخ می‌دهد: «من به‌خوبی می‌دانم که کتاب‌مقدس دربارهٔ پرستش مسیح (یعنی همان یهوه) چه می‌گوید، اما این پرستش معنا و مفهومی کاملاً متفاوت دارد. چنین پرستشی به معنی احساس ترس و احترام و قدردانی احترام‌آمیز به کسی است که ما را نجات داده است.» همچنین، مورمون‌ها به عیسی دعا نمی‌کنند. این امر برای اجتناب از چندگانه‌پرستی است. در‌حالی‌که آنان آشکارا به خدایان متعدد اعتقاد دارند و معلوم نیست چرا این امر شامل عیسی مسیح نمی‌شود!
