محبت در پذیرایی
تا به‌حال آبی را که در طول یک زمین کشاورزی جریان دارد دیده‌اید؟ در کناره‌های چنین آبی، شادابی و طراوتی وجود دارد که از برکت آن جریان آب است. محبت هم لازم است که مثل چنین آبی، در تمام مراتب زندگی ما جریان پیدا کند. یکی از این جاهایی که وجود محبت در آن محسوس است روابط ما انسان‌ها در حین پذیرایی‌کردن از یکدیگر است.
آیا تا به‌حال میهمان کسی شده‌اید که بعد از برگشتن از خانۀ وی، احساس کرده باشید در آنجا به شما بی‌مهری شده و به شما سخت گذشته است؟ در فارسی ضرب‌المثلی داریم که می‌گوید: «به روی باز کسی می‌روند، نه به در باز» این ضرب‌المثل می‌خواهد به ما بگوید که: «رفتارمان نسبت به میهمان‌مان همراه با محبت باشد.»
در کتاب امثال ۱۵: ۱۷ آمده است: «سفرۀ محقر با محبت، بِه از ضیافت شاهانه با نفرت.» این آیه به ما نشان می‌دهد که محبت در پذیرایی به این معنا نیست که حتماً ما با خوارکی‌های عالی و گران‌قیمت از میهمانان خویش پذیرایی کنیم، بلکه بدین معناست که ما با رفتاری محبت‌آمیز از آنان پذیرایی نماییم حتی اگر این توانایی را نداشته باشیم که برای ایشان غذایی ویژه تهیه کنیم. منظور آیه این است که پذیرایی‌کردن از میهمان، در اصل، محبت‌کردن به اوست و این باید در رفتار ما نمایان باشد.البته این ضرب‌المثل نمی‌خواهد به ما بگوید که اگر شرایط ما به نحوی بود که می‌توانستیم با خوراک ویژه‌ای از میهمانان خویش پذیرایی کرده و بدین شکل آنها را محبت کنیم از این کار اجتناب ورزیم.
در فصل ۱۸ از کتاب پیدایش می‌خوانیم که سه فرشته به دیدار ابراهیم آمدند. ابراهیم از ایشان با «گوسالۀ نازک خوب» (۷: ۱۸) و نانی که از آردی مرغوب بود و همچنین کره و شیر پذیرایی کرد. چنین غذایی برای ابراهیم یک پذیرایی ویژه بود. باید توجه کنیم که اگر بتوانیم با خوراک‌های خاص از میهمانان خویش پذیرایی کنیم و چنین نکنیم، بی‌محبتی کرده‌ایم. در فصل ۱۹ از کتاب پیدایش می‌خوانیم که لوط نیز برای میهمانان خود ضیافت برگزار می‌کند. قطعاً اگر نمی‌توانست، بدان معنا نبود که با رفتار خویش ایشان را مورد محبت قرار نمی‌داد.
شام خداوند و یا عشای ربانی که در آن نان و شراب طی مراسمی تناول می‌شود، در حقیقت پذیرایی مسیح از ما توسط مفاهیمی از خون و بدن وی است. در حقیقت مسیح با بدنی که بر صلیب برای ما قربانی می‌شود، محبت خویش را در درجه اعلی به ما نشان می‌دهد؛ محبتی که در پذیرایی و شام خداوند، از طریق این مراسم به ما عطا می‌شود.
!به‌نظر شما پذیرایی‌کردن از کسانی که پناهنده هستند و به کشور شما آمده‌اند،چگونه می‌تواند مفهوم عمیق محبت را آشکار کند؟ آیا باید بدون توجه به عقاید و مذهب مردمان باید به ایشان محبت کنیم؟
!به‌نظر شما آیا اینکه خدا باران رحمت خویش را بر همگان می‌باراند و یا آفتاب خویش را بر همه می‌تاباند، می‌تواند به معنای رحمت و محبت به همگان و پذیرایی او از آفریدگانش باشد؟در قسمت بعد با ما همراه باشید تا دربارۀ «محبت به ایمانداران» بخوانیم.
