پولس و برنابا نزد مردم لستره و دربه، مشغول موعظه و انجام آیات و شگفتی‌ها بودند. هر از گاهی نیز معجزات شفا به دست ایشان به ظهور می‌رسید. کار عیسی ادامه داشت. خبر خوش پادشاهی آسمان اعلام شده و – درست مانند دوران عیسی – آنانی که شفا یافته بودند، از حاشیه‌ای‌ترین اقشار جامعه بودند.
لستره و دربه امروزه در نیمۀ جنوبی کشور ترکیه قرار دارند. برای مردم این دو شهر که به‌شدت تحت تأثیر مفاهیم مذهبی یونانی و رومی بودند، کار عجیبی نبود که ویژگی‌های خداگونه‌ای برای پولس و برنابا قائل شوند. در دنیای باستان، طبقه‌بندی‌های خاصی برای خدایان در نظر می‌گرفتند. خدایان عالی‌مرتبه و دور از دسترس، مانند زئوس، در جایگاهی بالاتر از خدای شکار (دیانا) یا عشق (آفرودیت) قرار داشتند. همچنین، به خدایان کوچکی باور داشتند که بیشتر در مقیاس محلی مثل شهر یا کشور پرستش می‌شدند. و دستۀ آخر هم موجودات فانی بودند که به دلیل دستاوردهاشان، خدا شده بودند؛ مثل قیصر یا برخی از جنگجویان مشهور.
طنز این رویارویی بسیار عمیق است. جمعیت فریاد می‌زدند: «خدایان به صورت انسان بر ما فرود آمده‌اند!» و این فرصتی فراهم کرد تا پولس و برنابا همین را برای‌شان توضیح دهند.
البته، آنها از خدایان نبودند. اما اکنون می‌توانستند نام کسی را اعلام کنند که از بالا آمد و با ما منزل گزید و به‌عنوان یکی از ما انسان‌ها زندگی کرد: یعنی عیسی که کاملاً انسان و کاملاً خدا بود و آمده بود تا ساکنان لستره، دربه و همین‌طور تمام ما را نجات بخشد.
