سلامتی خدا
عیسی در سرتاسر جلیل میگشت و در کنیسههای ایشان تعلیم میداد و بشارت پادشاهی را اعلام میکرد و هر درد و بیماری مردم را شفا میبخشید. متی ۴: ۲۳
یکی از تفاوتهای خدمت عیسی با یحیی، نیروی شفابخشی بود که عیسی برای شفای بیماریها، ناتوانیهای جسمی و اسارتهای روحی و روانی مردم از آن بهره میبرد. هنگامی که شاگردان یحیی برای کسب اطمینان از مسیح بودن عیسی نزد او رسیدند، عیسی سرگرم شفای انواع دردها و بیماریهای مردم بود. بنابراین از شاگردان یحیی خواست که آنچه را به چشم خود میبینند برای یحیی بازگو کنند. بدین ترتیب، عیسی قدرت شفابخش خود را نشانهای از مسیح بودن خود میدانست (لوقا ۷: ۲۱ – ۲۳). قبل از عیسی هم نیروی شفابخش الهی از طریق خدمت انبیای دیگری عمل کرده بود که از آن جمله میتوان از دو نبی برجستۀ عهد عتیق، یعنی ایلیا و الیشع نام برد اما دو تفاوت عمده، خدمت عیسی را از سایر انبیا متمایز میساخت. نخست آنکه هیچکدام از انبیای راستینِ دیگر، هرگز ادعا نکرده بودند که مسیح موعود هستند. لذا، خدمات انبیا بطور کلی یا محدود به تعلیم و پیام آنها بود، و یا اعلام وعدههایی بود که انجام آنها در آینده میسر میشد. تفاوت دیگر خدمت عیسی با سایر انبیا در این بود که شفای الهی در آن سطح و اندازهای که در زندگی عیسی عمل میکرد، در زندگی سایر انبیا ظاهر نشده بود. تعداد شفاهایی که بدست ایلیا و یا الیشع انجام شد، مشخص و انگشت شمار هستند، در حالی که در زندگی و خدمت عیسی، شفا یک امر بی وقفه و هر روزه بود تا جایی که مردم از نقاط مختلف بیماران خود را نزد او آورده، بدون استثناء شفای آنها را دریافت میکردند، که البته این شفاها آزادسازی دیو زدگان و سایر اسیران روحانی را نیز شامل میشد.
عیسی در خدمت شفا و آزاد سازی، نزدیک شدن پادشاهی خدا را بر مردم اعلام میکرد، همان پادشاهی که در آن هیچ درد، رنج و نقصی وجود نخواهد داشت و سلامتی کامل خدا تمامیت وجود انسان را در بر خواهد گرفت (مکاشفه ۲۱: ۴ و فیلیپیان ۳: ۲۱).
بیایید هرچه بیشتر سلامتی کامل خدا در مسیح را بر مردم اعلام کنیم. همان سلامتی که مافوق تمامی عقل است و ما امروز بیعانۀ آن را یافته، به هنگام برقراری نهایی پادشاهی خدا آن را بطور کامل در جسم و روح خویش دریافت خواهیم کرد.
مطالعهٔ کتاب مقدس
متی ۴: ۲۳
عیسی در سرتاسر جلیل میگشت و در کنیسههای ایشان تعلیم میداد و بشارت پادشاهی را اعلام میکرد و هر درد و بیماری مردم را شفا میبخشید.
اول قرنتیان ۱۵: ۴۲ - ۴۹
در مورد رستاخیز مردگان نیز چنین است. آنچه کاشته میشود، فسادپذیر است؛ آنچه برمیخیزد، فسادناپذیر. ۴۳در ذلّت کاشته میشود، در جلال برمیخیزد. در ضعف کاشته میشود، در قوّت برمیخیزد. ۴۴بدنِ طبیعی کاشته میشود، بدنِ روحانی برمیخیزد. اگر بدن طبیعی وجود دارد، بدن روحانی نیز وجود دارد. ۴۵چنانکه نوشته شده است: «انسانِ اوّل، یعنی آدم، موجود زنده گشت»؛ آدمِ آخر، روحِ حیاتبخش شد. ۴۶ولی روحانی اوّل نیامد بلکه طبیعی آمد، و پس از آن روحانی. ۴۷انسانِ اوّل از زمین است و خاکی؛ انسانِ دوّم از آسمان است. ۴۸هرآنچه انسان خاکی واجد آن بود، در خاکیان نیز وجود دارد؛ و هرآنچه انسان آسمانی داراست، در آسمانیان نیز یافت میشود. ۴۹و همانگونه که شکل انسان خاکی را به خود گرفتیم، شکل انسان آسمانی را نیز به خود خواهیم گرفت.