انکار نفس
اگر کسی بخواهد مرا پیروی کند، باید خود را انکار کرده، صلیب خویش برگیرد و از پی من بیاید. مرقس ۸: ۳۴
پیشگویی عیسی در مورد زحمات و مرگ زود هنگامش، شاگردان و سایر پیروان او را غافلگیر کرد و سبب شد که آنان به یکباره آمال و آرزوهای خود را در پیروی از مسیح موعود خویش، نقش‌بر‌آب بینند. هرچند، سکوت سایر شاگردان به هنگام اعتراف پطرس به مسیح بودنِ عیسی را می‌توان به همراهی ضمنی آنها با این باور حیاتی تلقی کرد، امّا از سوی دیگر مَنع عیسی از صحبت در مورد زحمات و مرگش توسط پطرس را نیز باید به درک و برداشت اشتباه تمام شاگردان از هدف ماموریت مسیح نسبت داد، چرا که تنها پطرس مخاطب سخنان عیسی نبود، بلکه در توبیخ پطرس، عیسی روی به سوی شاگردان دیگر نیز گردانید تا همه را مخاطب سخنان خود قرار داده باشد.
اما، نکتۀ حیرت‌انگیز‌تر در سخنان عیسی این است که او تنها به پیشگویی زحمات و مرگ خویش بسنده نکرد، بلکه در ادامه، تعالیمی را با شاگردان و پیروان خود در میان گذاشت که تمامی بنیان تفکر، آرزوها و تصمیمات آنها را به چالش می‌کشید. دعوت عیسی از جماعت حاضر برای حمل صلیب خویش، نه تنها مقصود عیسی از زحمات و چگونگی مرگ خود او را آشکار کرد، بلکه دیگران را نیز در تنگنای تصمیم‌گیری بسیار دشواری قرار داد، تا آنها بین پیروی از عیسی و دنبال کردن آرزوها و اهداف شخصی خویش دست به انتخاب زنند. واکنش عجولانه و نابخردانۀ پطرس، عیسی را بر آن داشت که مقصود و انتظار خود از شاگردی را با همگان در میان نهد. پطرس، نه تنها موفق نشد عیسی را از تصمیمش در پیمودن راه صلیب منصرف کند، بلکه اکنون با شرایطی که عیسی پیش روی حاضرین نهاد، خود پطرس نیز در پیروی عیسی راه دیگری جز راه صلیب پیش روی خود نمی‌دید.
بدین‌ترتیب، ضمن آنکه عیسی با ذکر صلیب دلیل و چگونگی مرگ خود را برای شاگردان خود بیان کرد، در‌عین‌حال، او با اشاره به همین صلیب، طریق انکار نفس را پیش روی همۀ پیروانش در تمامی تاریخ نیز قرار داد.
طنین تاکید عیسی بر حمل صلیب باید سبب شود که ما نیز اهداف و برنامه‌های شخصی خود را دائماً به حضور خدا آوریم تا هر برنامۀ شخصی که ما را از حمل صلیب باز می‌دارد به دور انداخته، سبک‌بال عیسی را پیروی کنیم.
مطالعهٔ کتاب مقدس
مرقس ۸: ۳۴
آنگاه جماعت را با شاگردان خود فرا خواند و به آنان گفت: «اگر کسی بخواهد مرا پیروی کند، باید خود را انکار کرده، صلیب خویش برگیرد و از پی من بیاید.
فیلیپیان ۳: ۴ - ۲۱
۴هرچند من خودْ دلایل خوبی برای اتکا به آنها دارم.
آری، اگر کسی می‌پندارد که دلایل خوبی برای اتکا به این‌گونه افتخارات انسانی دارد، من دلایلی محکمتر دارم: ۵ختنه شده در روز هشتم، از قوم اسرائیل، از قبیلۀ بِنیامین، فرزند عبرانی از والدین عبرانی؛ به لحاظ اجرای شریعت، فَریسی؛ ۶به لحاظ غیرت، آزاردهندۀ کلیسا؛ به لحاظ پارساییِ شریعتی، بی‌عیب. ۷امّا آنچه مرا سود بود، آن را به‌خاطر مسیح زیان شمردم. ۸بلکه همه چیز را در قیاس با ارزش برترِ شناخت خداوندم مسیحْ عیسی، زیان می‌دانم، که به‌خاطر او همه چیز را از کف داده‌ام. آری، اینها همه را فضله می‌شمارم تا مسیح را به دست آورم ۹و در او یافت شوم، نه با پارسایی خویشتن که از شریعت است، بلکه با آن پارسایی که از راه ایمان به مسیح به دست می‌آید، آن پارسایی که از خداست و بر پایۀ ایمان. ۱۰می‌خواهم مسیح و نیروی رستاخیزش را بشناسم و در رنجهای او سهیم شده، با مرگش همشکل گردم، ۱۱تا به هر طریق که شده به رستاخیز از مردگان نایل شوم.
تلاش برای رسیدن به خط پایان
۱۲نمی‌گویم هم‌اکنون به اینها دست یافته‌ام یا کامل شده‌ام، بلکه خود را به پیش می‌رانم تا چیزی را به دست آورم که مسیحْ عیسی برای آن مرا به دست آورد. ۱۳برادران، گمان نمی‌کنم هنوز آن را به دست آورده باشم؛ امّا یک کار می‌کنم، و آن اینکه آنچه در عقب است به فراموشی می‌سپارم و به سوی آنچه در پیش است خود را به جلو کشانده، ۱۴برای رسیدن به خط پایان می‌کوشم، تا جایزه‌ای را به دست آورم که خدا برای آن مرا در مسیحْ عیسی به بالا فرا خوانده است.
۱۵همۀ ما که بالغیم، باید چنین بیندیشیم؛ و اگر دربارۀ موضوعی به گونه‌ای دیگر می‌اندیشید، این را نیز خدا بر شما آشکار خواهد فرمود. ۱۶مهم این است که به هر مرحله‌ای که رسیده‌ایم، مطابق آن رفتار کنیم.
۱۷ای برادران، با هم از من سرمشق بگیرید، و توجه خود را به کسانی معطوف کنید که مطابق الگویی که در ما سراغ دارید، رفتار می‌کنند. ۱۸زیرا همان‌گونه که بارها به شما گفته‌ام و اکنون نیز اشکریزان تکرار می‌کنم، بسیاری چون دشمنان صلیب مسیح رفتار می‌کنند. ۱۹عاقبتِ چنین کسان هلاکت است. خدای آنان شکمشان است و به چیزهای ننگ‌آور مباهات می‌کنند، و افکارشان معطوف به امور زمینی است. ۲۰حال آنکه ما تَبَعۀ آسمانیم و با اشتیاقِ تمام انتظار می‌کشیم که نجات‌دهنده، یعنی خداوندمان عیسی مسیح، از آنجا ظهور کند. ۲۱او با نیرویی که وی را قادر می‌سازد تا همه چیز را به فرمان خود درآورد، بدنهای حقیر ما را تبدیل خواهد کرد تا به شکل بدن پرجلال او درآید.
