عیسی، نان حیات
اما اینها نوشته شد تا ایمان آورید که عیسی همان مسیح، پسر خداست، و تا با این ایمان، در نام او حیات داشته باشید. یوحنا ۲۰: ۳۱
یوحنا، معجزات انجام شده به دست عیسی را تنها به عنوان اعمالی محیرالعقول به مخاطبان خود معرفی نمی‌کند، بلکه او این معجزات را نشانه‌هایی دال بر مسیح بودن عیسی می‌داند. به همین خاطر او تنها به ذکر هفت معجزه که مقصود او از نشانه را بهتر توضیح می‌دهند، بسنده کرده است. واژۀ نشانه در انجیل یوحنا از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، بطوریکه یوحنا در سراسر انجیل خود ۳۶ بار از آن استفاده کرده است. یوحنا، همچنین مقصود نهایی خود از این تلاش را در سه هدف عمده خلاصه می‌کند: ۱- مخاطبانش به این باور برسند که عیسی همان مسیح موعود یهودیان است. ۲- عیسی مسیح انسانی عادی چون سایر انسانها نیست، بلکه در مقام پسر خدا، او از تمامی خصوصیات الهی برخوردار است ۳- در نتیجه، عیسی قدرت دارد آنانی را که از یک چنین ایمانی برخوردارند در حیات الهی (جاودانی) خود سهیم سازد.
اما، یوحنا تنها به ذکر معجزات به عنوان نشانه‌های مسیح بودن عیسی اکتفا نمی‌کند، بلکه او هریک از این معجزات را به بعدی از الوهیت عیسی مسیح ارتباط می‌دهد. خداوندی که در عهد عتیق با نام یهوه (من هستم) خود را به یهودیان معرفی کرده بود، اکنون هستی خود را به شکل ملموس تر و قابل شناخت تری به اشکال مختلف در عیسی مسیح ظاهر ساخته است. شاید معجزۀ خوراک دادن به بیش از ۵ هزار نفر توسط ۵ نان و دو ماهی نمونۀ بارزی از شیوۀ مورد استفاده توسط یوحنا باشد. پس از روایت این معجزۀ عظیم، یوحنا ما را دعوت به مشاهدۀ شخصی بسیار عظیم‌تر از آن معجزه می‌کند. شخصی که نه تنها نان برای شکم‌های گرسنه فراهم می‌کند، بلکه خود او نان حیات است که تا به ابد نیاز روحانی بشر را برآورده می‌کند.
بدین ترتیب در انجیل یوحنا، شخصیت عیسی بسیار فراتر از آنچه که در تصور یهودیان از مسیح انتظار می‌رفت، جلوه‌گر می‌شود. یوحنا، نه فقط نجات و آزادی از گناه توسط عیسی را به ما نوید می‌دهد، بلکه، ماموریت عیسی از این فراتر رفته، سهیم شدن مومنین در حیات الهی را وعده می‌دهد.
آیا این مسیح بسیار فراتر از هر شخصیتی که هموطنان ما انتظارش را می‌کشند نیست؟
مطالعهٔ کتاب مقدس
یوحنا ۲۰: ۳۱
اما اینها نوشته شد تا ایمان آورید که عیسی همان مسیح، پسر خداست، و تا با این ایمان، در نام او حیات داشته باشید.
یوحنا ۶: ۲۵ - ۵۹
چون او را آن سوی دریا یافتند، به وی گفتند: «استاد، کِی به اینجا آمدی؟» عیسی پاسخ داد: «آمین، آمین، به شما می‌گویم، مرا می‌جویید نه به سبب آیاتی که دیدید، بلکه به سبب آن نان که خوردید و سیر شدید. کار کنید، امّا نه برای خوراک فانی، بلکه برای خوراکی که تا حیات جاویدان باقی است، خوراکی که پسر انسان به شما خواهد داد. زیرا بر اوست که خدای پدر مُهر تأیید زده است.» آنگاه از او پرسیدند: «چه کنیم تا کارهای پسندیدۀ خدا را انجام داده باشیم؟» عیسی در پاسخ گفت: «کار پسندیدۀ خدا آن است که به فرستادۀ او ایمان آورید.» گفتند: «چه آیتی به ما می‌نمایانی تا با دیدن آن به تو ایمان آوریم؟ چه می‌کنی؟ پدران ما در بیابان مَنّا خوردند، چنانکه نوشته شده است: ”او از آسمان به آنها نان داد تا بخورند.“عیسی پاسخ داد: «آمین، آمین، به شما می‌گویم، موسی نبود که آن نان را از آسمان به شما داد، بلکه پدر من است که نان حقیقی را از آسمان به شما می‌دهد. زیرا نان خدا آن است که از آسمان نازل شده، به جهان حیات می‌بخشد.» پس گفتند: «این نان را همواره به ما بده.» عیسی به آنها گفت: «نان حیات من هستم. هر که نزد من آید، هرگز گرسنه نشود، و هر که به من ایمان آوَرَد هرگز تشنه نگردد. ولی چنانکه به شما گفتم، هرچند مرا دیده‌اید، امّا ایمان نمی‌آورید. هرآنچه پدر به من بخشد، نزد من آید؛ و آن که نزد من آید، او را هرگز از خود نخواهم راند. زیرا از آسمان فرود نیامده‌ام تا به خواست خود عمل کنم، بلکه آمده‌ام تا ارادۀ فرستندۀ خویش را به انجام رسانم. و ارادۀ فرستندۀ من این است که از آن کسان که او به من بخشیده، هیچ‌یک را از دست ندهم، بلکه آنان را در روز بازپسین برخیزانم. زیرا ارادۀ پدر من این است که هر که به پسر بنگرد و به او ایمان آوَرَد، از حیات جاویدان برخوردار شود، و من در روز بازپسین او را بر خواهم خیزانید.»
آنگاه یهودیان دربارۀ او همهمه آغاز کردند، چرا که گفته بود «مَنَم آن نان که از آسمان نازل شده است.» می‌گفتند: «مگر این مرد، عیسی پسر یوسف نیست که ما پدر و مادرش را می‌شناسیم؟ پس چگونه می‌گوید، ”از آسمان نازل شده‌ام“؟» عیسی در پاسخ گفت: «با یکدیگر همهمه مکنید. هیچ‌کس نمی‌تواند نزد من آید مگر آنکه پدری که مرا فرستاد او را جذب کند، و من در روز بازپسین او را بر خواهم خیزانید. در کتب پیامبران آمده است که ”همه از خدا تعلیم خواهند یافت. پس هر که از خدا بشنود و از او تعلیم یابد، نزد من می‌آید. نه اینکه کسی پدر را دیده باشد، مگر آن کس که از خداست؛ او پدر را دیده است. آمین، آمین، به شما می‌گویم، هر که ایمان دارد، از حیات جاویدان برخوردار است. من نان حیاتم. پدران شما، مَنّا را در بیابان خوردند، و با این حال مردند. امّا نانی که از آسمان نازل می‌شود چنان است که هر که از آن بخورَد، نخواهد مرد. مَنَم آن نان زنده که از آسمان نازل شد. هر کس از این نان بخورَد، تا ابد زنده خواهد ماند. نانی که من برای حیات جهان می‌بخشم، بدن من است.»
پس جدالی سخت در میان یهودیان درگرفت که «این مرد چگونه می‌تواند بدن خود را به ما بدهد تا بخوریم؟» عیسی به ایشان گفت: «آمین، آمین، به شما می‌گویم، که تا بدن پسر انسان را نخورید و خون او را ننوشید، در خود حیات ندارید. هر که بدن مرا بخورَد و خون مرا بنوشد، حیات جاویدان دارد، و من در روز بازپسین او را بر خواهم خیزانید. زیرا بدن من خوردنی حقیقی و خون من آشامیدنی حقیقی است. کسی که بدن مرا می‌خورَد و خون مرا می‌نوشد، در من ساکن می‌شود و من در او. همان‌گونه که پدرِ زنده مرا فرستاد و من به پدرْ زنده‌ام، آن که مرا می‌خورد نیز به من زنده خواهد بود. این است نانی که از آسمان نازل شد؛ نه مانند آنچه پدران شما خوردند، و با این حال مردند؛ بلکه هر کس از این نان بخورد، تا ابد زنده خواهد ماند.» عیسی این سخنان را زمانی گفت که در کنیسه‌ای در کَفَرناحوم تعلیم می‌داد.
