اُزوالدو مگدانگال

هر شهادتی درمورد مبارزه و پیروزی خطری هم به‌همراه دارد. در نهایت ممکن است شخص مورد نظر چنان در مرکز توجه قرار گیرد که مسیح از یاد برود و آن وقت به‌جای خداوند یک مرد یا زن جلال یابد. وقتی درباره پیروزی آدم‌ها می‌خوانید نباید با خود فکر کنید: وای این مرد چه ایمان قوی‌ای داشته! هنگامی که درباره دردهایش می‌خوانید، نباید تصور کنید: وای چقدر او رنج کشیده است! برادر والی (Wally) درباره خودش گفته: «شهادت من حتی شهادت خودم هم نیست. واقعاً می‌گویم، بلکه داستان خداوند عیسای مسیح در زندگی‌ام می‌باشد. هر مسیحی داستانی برای بازگو کردن دارد و این داستان همیشه داستان عیسی است. این جالب‌ترن چیزی است که یک مسیحی می‌تواند تعریف نماید: همه ما داستانی مشترک برای بازگو کردن داریم و آن داستان کاری است که عیسای مسیح در زندگی‌مان انجام داده است. خدا را شکر می‌کنم که زندگی یک مسیحی بهترین زندگی قابل تصور است. هر چیز دیگری در کنار امتیاز فرزند خدا خوانده‌شدن، رنگ می‌بازد و اهمیت خود را از دست می‌دهد.» پس بگذاریم زندگی و رنجمان، مبارزه و پیروزی‌مان، و کلام و سکوتمان همه و همه نام خدا را جلال دهند. «ما را نی، ای خداوند! ما را نی، بلکه نام خود را جلال ده!» (مزمور ۱:۱۱۵).