رومیان ۳۶:۸- ۳۹
تمام طول روز، در راه تو به کام مرگ میرویم و همچون گوسفندان کشتاری شمرده میشویم... زیرا یقین دارم که نه مرگ و نه زندگی... قادر نخواهد بود ما را از محبت خدا که در خداوند عیسای مسیح است، جدا سازد.
اُزوالدو مگدانگال
عربستان سعودی مهد اسلام است. هر شهروند سعودی که مسیحی گردد، ممکن است بهخاطر این کارش به مرگ محکوم گردد. مسیحیان تنها میتوانند در اختفای کامل دور هم جمع شوند، ساختن ساختمان کلیسا برای مسیحیان اکیداً ممنوع است. بنا به گفته علی بن حسن الشعیر، وزیر اطلاعات عربستان سعودی، در مصاحبهای که در آگوست ۱۹۹۲ با روزنامه فرانسوی فیگارو داشته: «دولت سعودی نمیتواند در خاکش اجازه احداث کلیسا بدهد، چون این فرمان الله است.» برادر «والی» از فیلیپین راهی عربستان میشود و در آنجا به مدت ده سال مشغول بهکار میشود تا اینکه زندانی و محکوم به مرگ میگردد. در عربستان سعودی، مجازات مرگ را به دو روش میتوان اجرا کرد: جدا نمودن سر از تن و به دار آویختن. جدا کردن سر از بدن برای جانیان، قاتلان، قاچاقچیان مواد مخدر و غیره است. به دار آویختن هم، برای کفرگویی و فعالیتهای براندازی علیه رژیم بهکار میرود. برادر والی به مرگ با چوبه دار محکوم گردید، چون چنین شهادت داده بود که عیسای مسیح پسر خداست. اسلام این را کفر و کافر را مستحق مرگ با وحشتناکترین روش، یعنی دار زدن میداند. برادر والی نوشته: «اگرچه ما خود را برای رنج کشیدن آماده بودیم و خداوند نیز ما را از لحاظ روحانی آماده کرده بود، اما وقتی قرار است برای خود شخص این اتفاق بیفتد، قضیه فرق میکند. در میان کشاکشی که در سلول مرگ کوچک و کثیفم داشتم خداوند مرا با این کلمات دلگرم نمود: «پسرم، من همه چیز را دیدهام. به تو اطمینان میدهم که تنهایت نخواهم گذارد و ترکت نخواهم کرد.» خداوند نزدیک شکستهدلان است. در عمیقترین تاریکی، او نور است . خدا به رنجدیدگان قوت میبخشد همیشه و در هرجا.»