سارا، همسر شبان کلیسا و مادر سه فرزنده. او در کلیسا مسئولیت بانوان (که چند صد نفری هستند) رو به‌عهده داره. هر سال حول و حوش کریسمس، مسئولیت‌های سارا چند برابر میشه، تهیهٔ هدایای کریسمس برای همهٔ دوستان و اعضای خانواده، ترتیب‌دادن برنامه‌های فوق‌العاده برای بانوان، جشن‌های کلیسایی و پذیرایی از مهمونایی که در این وقت سال در منزلشون اقامت می‌کنن، همه و همه باعث میشه که سارا بارها و بارها با خودش فکر کنه که: «ای کاش کریسمس زودتر بگذره.»
آمادگی و مراقبتهای فردی:
فکر می‌کنم برای خیلی از ماها مثل سارا، یه وقتایی دغدغه‌های دوران کریسمس اونقدر زیاد میشه که از کریسمس نمی‌تونیم لذت ببریم.
برای همین ما باید یک‌سری مراقبتهای فردی از خودمون به عمل بیاریم تا بتونیم به شایستگی به پیشواز این مولود مقدس بریم. مراقبت‌هایی که فکر، روح و احساسات ما رو محافظت می‌کنه.
خریدن بهترین و گاهی گرون‌ترین هدایا، ترتیب‌دادن بهترین مهمونی‌ها که همه از دیدنش انگشت به دهن بمونن، تزیینات بی‌مانند و یا اصرار در درست‌کردن فلان شیرینی یا فلان غذای خاص برای کریسمس؛ در حالی که با کمتر از اون هم میشه سر کرد در نهایت ما مادرها رو تبدیل به افرادی خسته و غرغرو می‌کنه، افرادی که به کلی دلیل و هدف این جشن‌ها رو از یاد برده و مانند «مرتا» چنان غرق مهمون‌نوازی می‌شیم که از خود مهمون غافل می‌مونیم.
به خودمون یادآور بشیم که لازم نیست همه چیز بی‌نقص و کامل باشه. حد خودمون رو بشناسیم. توانایی ما تا یه حدی هست و تلاش برای بی‌نقص‌بودن، هم بر ما و هم بر اطرافیان ما فشار زیادی وارد می‌کنه. بهتره بدونیم که برای مریم؛ مادر عیسی هم اولین کریسمس کامل نبود. زایمانی در کنار گاوها و گوسفندها، بوی نامطبوع و جای نه چندان راحت. پس یادمون باشه که در این دوران از دیگران کمک بگیریم، لازم نیست که همهٔ کارا رو خودمون به تنهایی انجام بدیم. تمرکز خودمون رو بر او که دلیل این جشن و شادی‌هاست بگذاریم و از فکر و بدن و احساساتمون به خوبی مراقبت کنیم.
آمادگی و مراقبتهای روحانی:
- مورد دیگه‌ای که در زمان نزدیک‌شدن به روزای میلاد مسیح اهمیت داره، آمادگی و مراقبتهای روحانی از خودمونه. کریسمس زمانیه که خدا با پیام فیض و بخشش به زمین اومد، پس تمرکز خودمون رو بر او بگذاریم. یادمون باشه مرکز جشن‌های ما باید خود عیسی باشه و چه وقتی بهتر از این که رابطه‌مون رو با خدا تقویت کنیم.
- با انضباط و برنامه‌ریزی، وقتی برای دعا و مطالعهٔ کتاب مقدس داشته باشیم. انتظار نداشته باشیم که خدا معجزه‌وار ما رو به‌سوی خودش بکشه و ما یک‌دفعه مشتاق روی او بشیم و در نتیجه هر شب با اشتیاق دعا کنیم و کتاب مقدس بخونیم، بلکه به‌یاد داشته باشیم که نزدیک‌شدن به او مستلزم تلاش و زحمت و پشتکاره.
- برای سال آینده‌مون هدف‌های روحانی قرار بدیم. چیزایی مثل خوندن کتاب مقدس در یک‌سال یا تلاش و دعا برای مبارزه با یک یا چند ضعف خاص.
- در روزایی که به کریسمس نزدیک می‌شیم، خوبه که نبوت‌های عهد عتیق رو مرور کنیم. مشاهدهٔ به‌وقوع‌پیوستن همهٔ پیشگویی‌های تولد عیسی عجیب و فوق‌العاده‌ست و مطالعهٔ اونها توی این روزای به‌خصوص، لذت خوندنش رو دو برابر می‌کنه.
- در نهایت، ما می‌توانیم وسیله‌ای باشیم که همسر، خونواده و اطرافیان خودمون رو به پیشواز تولد مسیح ببریم. اما اگه فراموش کنیم که «خودِ عیسی» رو در مرکز این جشن‌ها قرار بدیم و بر «او» و «دلیل تولدش» تمرکز نکنیم، باهاش وقت نگذاریم و مثل «مریم» نزد پاهاش نشینیم، هر اونچه که انجام می‌دیم بی‌ثمر خواهد بود. پس بیاید هر کدوم از ما با آمادگی به پیشواز این طفل آسمانی بریم، مبادا که مثل سارا با خودمون زمزمه کنیم: «ای کاش کریسمس زودتر بگذره.»
