یوسف

یوسف دو پسر داشت، منسی و افرایم. منسی؛ یعنی خدا کاری کرد که من همهٔ مشکلاتم را فراموش کنم. افرایم؛ یعنی خدا مرا در سرزمین رنج‌هایم بارور گردانید. یوسف می‌خواست گذشته را فراموش نماید. او می‌خواست به‌رغم شرایط سخت پرثمر باشد. او با نهادن چنین نام‌هایی بر دو پسرش می‌خواست این را بگوید که خدا از دل بدی، نیکویی و از میان درد، موقعیت عالی و از اندوه، پیروزی و از نومیدی، امید بیرون می‌آورد. آیا می‌خواهید که به‌رغم همهٔ مصیبت‌هایی که ممکن است امروز گریبانگیرتان شده باشد، در همان جایی که هستید بارور و پرثمر باشید؟