در جهان امروز، اخلاقیات حاکم بر بازرگانی زیر سؤال رفته، چرا که سیستمهای بانکداری جهانی و کل مملکتها در مقابل اصول پرتوانی که عیسی در این مَثَل برجسته ساخته، خود را ناتوان میبینند. در شرایط موجود، افراد زیرک و خودمحور از مسؤولیتهای خود شانه خالی میکنند، و دیْنی سنگین بر دوش مردمان میگذارند، و هیچ اعتنایی به عدل و انصاف یا رفاه جامعه نمیکنند.اگر پول (در متن یونانیِ انجیل، واژۀ «مَمّون» بهکار رفته، واژهای آرامی که به معنی «پول» است.) همان خدایی باشد که مورد پرستش قرار میگیرد، بخش مهمی از مهارتهای انسان صرف طرحریزی سیستمهایی میشود که به بهای فقر بسیاری از افراد، به عدۀ اندکی نفع میرساند. همچنین هر بار که یکی از کارهای ذیل را انجام میدهیم، به بقای بیعدالتی فراگیر کمک میکنیم، کارهایی نظیر فرار از پرداخت مالیات، ادعاهای دروغین برای اخذ خسارت از شرکتهای بیمه، قمار بر سر دستمزد خود، خرید کالاهایی که به دست کارگران استثمار شده ساخته میشود، بیاعتنایی به روشهای مشکوک کاری، قرار دادن ثروتاندوزی بهعنوان هدف زندگی، و دریغ کردن از کمک به فقیران.
ممکن است بکوشیم تا کار خود را موجّه نشان دهیم، اما خودمان میدانیم- و خدا نیز- که راغب نیستیم تمام امکانات خود را در اختیار خدا قرار دهیم. بهجای آن، نیرو و وقت خود را صرف اموری میکنیم که به گونهای سطحی، در ما احساس امنیت و موفقیت ایجاد میکنند. اما در باطن، به پشتیبانی خدا برای فراهم ساختن نیازهای شما اعتمادی نداریم. شاید بهاندازۀ کافی خدا را نمیشناسیم تا باور داشته باشیم که او میخواهد ما برای ابد ثروتمند باشیم- همین الآن.
ثروت حقیقی همان ثمرۀ روح خداست که در دل مردان و زنان خداشناس و صادق شکوفا میگردد. «محبت، شادی، آرامش، صبر، مهربانی، نیکویی، وفاداری، فروتنی و خویشتن داری» (غلاطیان ۵:۲۲-۲۳) را نه میتوان خرید و نه میتوان فروخت، بلکه فقط زمانی فزونی مییابد که خدا در میان پیروان راستین عیسی عمل میکند.
دعای امروز
ای خداوندِ خلقت،
ای که جلال و شکوهت در پیرامون ما و در درون ماست:
چشمان ما را به روی عجایب خود بگشا،
تا تو را با حرمت خدمت کنیم،
و از آرامشت در پایان زندگیمان آگاه باشیم،
بهواسطۀ عیسای مسیح، خداوندگار ما.
مطالعهٔ کتاب مقدس
لوقا ۱۶:۱-۱۳
آنگاه عیسی به شاگردان خود گفت: «توانگری را مباشری بود. چون شکایت به او رسید که مباشر اموال او را بر باد میدهد، وی را فرا خواند و پرسید: ”این چیست که دربارۀ تو میشنوم؟ حساب خود بازپس ده که دیگر مباشر من نتوانی بود.“
«مباشر با خود اندیشید: ”چه کنم؟ ارباب میخواهد از کار برکنارم کند. یارای زمینکندن ندارم و از گدایی نیز عار دارم. دانستم چه باید کرد تا چون از مباشرت برکنار شدم، کسانی باشند که مرا در خانههایشان بپذیرند.“ پس، بدهکاران ارباب خویش را یک به یک به حضور فرا خواند. از اوّلی پرسید: ”چقدر به سرورم بدهکاری؟“ پاسخ داد: ”صد خمرهروغن زیتون.“ گفت: ”صورتحساب خود را بگیر، و زود بنشین و بنویس، پنجاه خمره!“ سپس از دوّمی پرسید: ”تو چقدر بدهکاری؟“ پاسخ داد: ”صد خروار گندم.“ گفت: ”صورتحساب خود را بگیر و بنویس هشتاد خروار!“
«ارباب، مباشرِ متقلب را تحسین کرد، زیرا عاقلانه عمل کرده بود؛ چرا که فرزندان این عصر در مناسبات خود با همعصران خویش از فرزندان نور عاقلترند. به شما میگویم که مال این دنیای فاسد را برای یافتن دوستان صرف کنید تا چون از آن مال اثری نمانَد، شما را در خانههای جاودانی بپذیرند.
«آن که در امور کوچک امین باشد، در امور بزرگ نیز امین خواهد بود، و آن که در امور کوچک امین نباشد، در امور بزرگ نیز امین نخواهد بود. پس اگر در به کار بردن مال این دنیای فاسد امین نباشید، کیست که مال حقیقی را به شما بسپارد؟ و اگر در به کار بردن مال دیگری امین نباشید، کیست که مال خود شما را به شما بدهد؟ هیچ غلامی دو ارباب را خدمت نتواند کرد، زیرا یا از یکی نفرت خواهد داشت و به دیگری مهر خواهد ورزید، و یا سرسپردۀ یکی خواهد بود و دیگری را خوار خواهد شمرد. نمیتوانید هم بندۀ خدا باشید، هم بندۀ پول.»
مزمور ۷۹:۱-۹
خدایا، قومها به میراث تو داخل گشتهاند؛
معبد مُقدّست را نجس ساختهاند،
و اورشلیم را به ویرانهای بدل کردهاند.
اجساد خدمتگزارانت را خوراک مرغان هوا ساختهاند،
و گوشت تن سرسپردگانت را طعمۀ وحوش زمین گردانیدهاند.
خون ایشان را همچون آبْ گِرداگرد اورشلیم ریختهاند،
بیآنکه کسی باشد که دفنشان کند.
نزد همسایگان رسوا شدهایم،
و مایۀ تمسخر و ریشخند اطرافیانیم.
تا به کی خداوندا؟ آیا تا به ابد خشمگین خواهی بود؟
تا به کی غیرتت چون آتش خواهد سوزانید؟
غضب خود را بر قومهایی بریز که تو را نمیشناسند،
و بر ممالکی که نام تو را نمیخوانند؛
زیرا یعقوب را فرو بلعیدهاند
و منزلگاه او را ویران کردهاند.
گناهان پیشینیان را، بر ما به یاد میاور!
رحمتت به ملاقات ما بشتابد،
زیرا که بسیار ذلیل گشتهایم!
ای خدای نجات ما،
بهخاطر جلال نام خود یاریمان ده!
بهخاطر نام خود ما را برهان
و گناهانمان را کفاره فرما!
اول تیموتائوس ۲:۱-۷
بنابراین، پیش از هر چیز، سفارش میکنم که درخواستها، دعاها، شفاعتها و شکرگزاریها برای همۀ مردم به جا آورده شود، از آن جمله برای حاکمان و همۀ صاحب منصبان، تا بتوانیم زندگی آرام و آسودهای را در کمال دینداری و وقار بگذرانیم. چرا که این نیکو و پسندیدۀ نجاتدهندۀ ما خداست که میخواهد همگان نجات یابند و به معرفت حقیقت نایل گردند. زیرا تنها یک خدا هست و بین خدا و آدمیان نیز تنها یک واسطه وجود دارد، یعنی آن انسان که مسیحْ عیسی است؛ او که با دادن جان خود، بهای رهایی جملۀ آدمیان را پرداخت. بر این حقیقت در زمان مناسب شهادت داده شد، و من به همین منظور برگماشته شدم تا واعظ و رسول و معلّم ایمانِ راستین برای غیریهودیان باشم - حقیقت را بیان میکنم و دروغ نمیگویم.
ارمیا ۸:۱۸ تا ۹:۱
اندوه من تسلیناپذیر است،دل من در اندرونم به درد آمده است؛
کاش سَرِ من آب میبود،و دیدگانم چشمۀ اشک،
تا روز و شب،بر کُشتگانِ قوم عزیزم میگریستم!