شهید جورج، قدیس حامیِ انگلستانماجراهای زندگی قدیسْ جورج معمولاً با اِعمال قدرت برای نیکوکاری مرتبط میگردند. از اینرو، مناسبت دارد که امروز بر تصویری که پولس از «اسلحهٔ خدا» ارائه میدهد، تأمل کنیم. چنانچه پولس صرفاً فهرستی از کلمات ارزشمند روحانی را ذکر میکرد- نظیر راستی، انجیل، پارسایی، آرامش، ایمان، نجات یا کتب مقدس- ممکن بود نامهاش به آرامی با خلاصهای سودمند از موضوعات مسیحی به پایان میرسید، موضوعاتی که مخاطبینش میتوانستند بر آنها به تأمل و تعمق بپردازند. اما بهجای آن، او تصویری زنده و درخشان ترسیم میکند که موضوعی را که او در سرتاسر نامهاش بذرافشانی کرده، به اوج میرساند، یعنی قدرت کیهانی خدا و حاکمیت او که در مسیح عمل میکند. نام یونانی برای صنایع ادبیای نظیر این، «اِنرگهیا» بود (که معمولاً «عمل» ترجمه میشود) و به این منظور بهکار میرفت تا توصیف قدرتمندی از چیزی به مخاطبین ارائه شود که گویی عملاً برای دیدن در برابر چشمانشان قرار دارد. پولس دقیقاً از این کلمه سه بار در نامهاش به افسسیان استفاده کرده است. مورد اول در ۱:۱۹ یافت میشود: «عملِ نیروی مقتدر خدا»؛ مورد دوم در ۳:۷ که میفرماید: «عمل قدرت او» و بالاخره در ۴:۱۶ که میفرماید: «در اثر عمل متناسب هر عضو». مقصود او این است که کلیسا، همان بدنی که به اسلحهٔ کامل خدا مجهز است و مسیح نیز سر آن است، در عمل قدرت حاکمانهٔ خدا در مقابل هر قدرت دیگری در کیهان، سهیم است.
نقطهٔ اوج این نامه، ما را به قلمرویی روحانی منتقل میسازد، و در همان حال، تأکید میکند که ما بهعنوان یک بدن، میتوانیم خود را در برابر شرارتی که ما را تهدید میکند، محافظت کنیم، و این کار را صرفاً با تعهد به کاربرد همهٔ عطایای فیضآمیزی که خدا به ما ارزانی داشته، میتوانیم انجام دهیم.
دعای امروز
ای خدای لشکرهای آسمانی،
که در دل خدمتگزارت، جورج،
چنان شعلهٔ فروزانی از محبت برافروختی
که توانست با زندگی و مرگ خود،
بر خداوندگارِ قیامکرده شهادت دهد:
به ما نیز همان ایمان و قدرت محبت را عنایت فرما
تا ما که در پیروزیهای او شادی میکنیم،
بتوانیم با او در پُری رستاخیز سهیم شویم؛
بهواسطهٔ عیسای مسیح، پسر تو و خداوندگار ما،
که با تو زنده است و سلطنت میکند،
در اتحاد با روحالقدس،
یک خدا، اکنون و تا ابدالآباد.
مطالعهٔ کتاب مقدس
افسسیان ۶:۱۰-۲۰
که سفیر آنم، هرچند در زنجیر! دعا کنید که آن را با شهامت اعلام کنم، چنانکه شایسته است. برای من نیز دعا کنید، تا هرگاه دهان به سخن میگشایم، کلام به من عطا شود تا راز انجیل را دلیرانه اعلام کنم، و در همه وقت، با همه نوع دعا و تمنا، در روح دعا کنید و برای همین بیدار و هوشیار باشید و پیوسته با پایداری برای همۀ مقدسین دعا کنید. کلاهخود نجات را بر سر نهید و شمشیر روح را که کلام خداست، به دست گیرید. افزون بر این همه، سپر ایمان را برگیرید، تا بتوانید با آن، همۀ تیرهای آتشین آن شریر را خاموش کنید. پس استوار ایستاده، کمربند حقیقت را به میان ببندید و زرۀ پارسایی را بر تن کنید، و کفش آمادگی برای اعلام انجیلِ سلامتی را به پا نمایید. پس اسلحۀ کامل خدا را بر تن کنید، تا در روز شرّ شما را یارای ایستادگی باشد، و بتوانید پس از انجام همه چیز، بایستید. زیرا ما را کشتی گرفتن با جسم و خون نیست، بلکه ما علیه قدرتها، علیه ریاستها، علیه خداوندگاران این دنیای تاریک، و علیه فوجهای ارواح شریر در جایهای آسمانی میجنگیم. اسلحۀ کامل خدا را بر تن کنید تا بتوانید در برابر حیلههای ابلیس بایستید. باری، در خداوند، و به پشتوانۀ قدرت مقتدر او، نیرومند باشید.
مزمور ۵
آه ای خداوند، به سخنانم گوش فرا ده و نالهام را ملاحظه فرما. ای پادشاهم و ای خدایم، به صدای فریادم توجه کن، زیرا به تو دعا میکنم. خداوندا، صبحگاهان صدای مرا میشنوی؛ بامدادان، استدعایم را به حضورت میآرایم و انتظار میکشم. تو خدایی نیستی که از شرارت لذت ببری؛ بدی نزد تو میهمان نتواند شد. خودستایان در برابر دیدگانت نتوانند ایستاد؛ تو از همۀ بدکاران نفرت میکنی. تو دروغگویان را هلاک میسازی. خداوند از اشخاص خونریز و فریبکار کراهت دارد. اما من از کثرت محبت تو به خانهات در خواهم آمد و در حیرت از تو، به سوی معبد مقدست پرستش خواهم کرد. خداوندا، به سبب دشمنانم مرا در طریق درست خود رهبری فرما و راه خود را پیش روی من راست گردان. زیرا که حقیقت بر زبانشان نیست و در باطنشان تباهی است و بس. گلویشان گوری است گشاده، و زبان خود را چرب میکنند. خدایا، ایشان را تقصیرکار بشمار، باشد که به سبب مشورتهای خود بیفتند؛ به سبب کثرت نافرمانیهایشان دورشان افکن، زیرا که بر تو شوریدهاند. اما آنان که به تو پناه میآورند جملگی شادمان شوند و جاودانه بانگ شادی برآورند. زیر سایۀ خود محفوظشان بدار تا دوستداران نام تو در تو وجد کنند. زیرا تو، خداوندا، پارسایان را برکت میدهی و آنان را با لطف خود چون سپر احاطه میکنی.
مزمور ۱۴۶
هَلِلویاه! ای جان من، خداوند را ستایش کن! تا زندهام خداوند را ستایش خواهم کرد؛ تا وجود دارم برای خدای خود سرود ستایش خواهم خواند. بر امیران توکل مکنید، بر آدمیزاد، که نزد او نجاتی نیست. چون روح او بیرون میرود، او به خاک برمیگردد، و در همان روز تدبیرهایش نابود میشود. خوشا به حال آن که خدای یعقوب یاور اوست، که امیدش بر یهوه خدای اوست؛ بر صانع آسمان و زمین، و دریا و هر چه در آن است، بر او که امانت را تا به ابد نگاه میدارد؛ که مظلومان را دادرسی میکند، و گرسنگان را خوراک میدهد. خداوند زندانیان را آزاد میسازد، خداوند چشمان کوران را میگشاید؛ خداوند خمشدگان را برمیافرازد، خداوند پارسایان را دوست میدارد. خداوند بر غریبان دیدبانی میکند، و حامی یتیمان و بیوهزنان است؛ اما راههای شریران را بیفرجام میگذارد. خداوند جاودانه پادشاهی میکند، خدای تو، ای صَهیون، در همۀ اعصار. هللویاه!
یوشع ۱:۱-۹
پس از درگذشت موسی خادم خداوند، خداوند دستیار او یوشَع پسر نون را خطاب کرده، گفت: «خادم من موسی درگذشته است. پس اکنون برخیز، تو و تمامی این قوم، تا از این رود اردن گذشته، به سرزمینی درآیید که من بدیشان یعنی به بنیاسرائیل میدهم. چنانکه به موسی وعده دادم، هر جایی را که کف پای خود را بر آن بگذارید، به شما دادهام. از صحرا و این لبنان تا رود بزرگ فُرات - که سرزمین حیتّیان را نیز شامل میشود - و از آنجا تا دریای بزرگ در غرب، جملگی قلمرو شما خواهد بود. در همۀ ایام عمرت، هیچکس را یارای ایستادگی در برابر تو نخواهد بود. همانگونه که با موسی بودم، با تو نیز خواهم بود. تو را ترک نخواهم کرد و وا نخواهم گذاشت. قوی و دلیر باش، زیرا تو این قوم را وارث سرزمینی خواهی ساخت که به نیاکانشان سوگند یاد کردم آن را بدیشان ببخشم. فقط قوی و بسیار دلیر باش؛ دقت کن تا مطابق تمامی شریعتی که خادم من موسی تو را بدان حکم کرده است، عمل نمایی. از آن به چپ یا راست منحرف مشو، تا به هر جا که میروی کامیاب گردی. این کتاب تورات از دهان تو دور نشود. روز و شب در آن تأمل کن تا مطابق هرآنچه در آن نوشته شده، به دقت عمل نمایی. آنگاه راه خود را فیروز خواهی ساخت و کامیاب خواهی شد. آیا تو را امر نکردم؟ قوی و دلیر باش. مترس و هراسان مباش، زیرا هر جا که بروی، یهوه خدایت با تو خواهد بود.»