یوحنا بهوضوح میگوید که نخستین شاگردان عیسی چون او را مسیح میدانستند، از وی پیروی میکردند. تورات یا شریعت موسی انتظار پایان بیعدالتیها و نزاعها و همینطور، انتظار برقراری جامعهای را میکشید که در آن، همه با صلح و صفا در کنار یکدیگر زندگی میکنند. انبیا نیز منتظر زمانی بودند که تمام دوازده قبیلهٔ پراکندهٔ اسرائیل دوباره به یکدیگر پیوسته و دور از هر گونه فریب، در شادی زندگی کنند. قرار بود مسیح چنین دورانی را رقم بزند.
کلمات عیسی خطاب به نَتَنائیل انعکاسی از گفتهٔ صفنیای نبی است (صفنیا ۳:۱۳). نَتَنائیل نیز متوجه میشود که عیسی او را بهعنوان یکی از منتظران پادشاهی مسیح، باز شناخته است. او عیسی را در میان کلمات صفنیا تشخیص داده و به رسمیت میشناسد: «یهوه پادشاه اسرائیل، در میان توست» (صفنیا ۳:۱۵). یعقوب در بیتئیل، رؤیایی از دروازهٔ آسمان دید که در آنجا فرشتگان صعود و نزول میکردند (پیدایش ۲۸:۱۰-۲۲). حال، عیسی بهطور ضمنی میگفت که مسیح، دروازهٔ آسمان است، یعنی همان پیامبری که آسمان و زمین را در شخص خود، با هم پیوند میدهد.
نَتَنائیل از همان لحظه، عیسی را پیروی کرد، با وجود آنکه اغلب درک چگونگی و زمان رسیدن پادشاهی خدا برایش مشکل مینمود. یوحنا مینویسد که نَتَنائیل عیسای قیامکرده را در ابتدای صبح در جلیل دید. پادشاهی از آنجا آغاز میشود؛ یعنی هنگامی که در پارهکردن نان، با عیسای قیامکرده روبهرو میشویم.