«مترس!». این پیام خدا بود برای آنانی که درست پیش از عیسی بودند، و علت اینکه نیازی به ترس وجود نداشت، این حقیقت بود که روح‌القدس در حال عمل کردن بود (لوقا ۱:۳۰ و ۳۵). «ترسان مباشید». این پیام عیسی بود برای آنانی که بعد از او می‌آمدند، و علت اینکه نیازی به ترس وجود نداشت، این حقیقت بود که روح‌القدس در حال عمل کردن بود.
اما این روح‌القدس کیست که می‌تواند ترس بشری را بیرون براند؟ او آن کسی است که در کنار ما می‌ایستد تا ما را یاری دهد. این همان معنای واژۀ یونانیِ «پاراکلِت» است، که مترجمان برای ترجمه‌اش کشمکش دارند، و آن را گاه «مُدافع» ترجمه می‌کنند و گاه «تسلی‌دهنده». در جایی که عیسی روزگاری در کنار شاگردانش می‌ایستاد، با قدرت و روشنگری‌اش، اکنون روح‌القدس حضور دارد.
روح‌القدس کسی است که در ایمانداران سکونت می‌گزیند- همان کس که در تمام جهان در حال عمل کردن هست و همیشه بوده است. روح‌القدس دقیقاً آن تصویری از خداست که سبب می‌شود، انسان‌ها انسان باشند. اما در شیوه‌ای که روح‌القدس بر پیروان عیسی مکشوف می‌گردد، نکته‌ای منحصر به فرد هست، نکته‌ای که پیوند اعضای خانواده را با یکدیگر مستحکم می‌سازد.
روح‌القدس همان کسی است که تضمین می‌کند عیسی هرگز فراموش نمی‌شود. هم برای آنانی که عیسی را برای نخستین بار کشف می‌کنند، و هم برای کسانی که تمام سخنان و کارهای نجات‌دهنده را به یاد دارند، روح‌القدس سرچشمۀ دانش و معرفت است.
این روح‌القدس کیست؟ از هر جنبه‌ای، او خودِ خداست، که نزد ما می‌آید تا از هر جهت، همان نقشی را ایفا کند که عیسی برای شاگردانش ایفا می‌نمود. پس ترسان مباشید.
