عنوان این بخش در ترجمهٔ قدیمی فارسی، «صدور حکم مصلوب‌شدن» است. این عنوان، صحیح و دقیق است، اما عنوان بهتر، این خواهد بود: «اعلام بی‌گناهی عیسی توسط پیلاتس». این اعلام، موضوع اصلی و مورد توجه این بخش است.
بسیار مهم است که در این نقطه از روایت، توجه ویژه‌ای به بی‌گناهی عیسی داشته باشیم. او کاری نکرده بود که مستحق مرگ باشد. ما این را آن‌قدر از روایت‌های اناجیل شنیده‌ایم که گاهی ممکن است قدرش را آن‌طور که باید، ندانیم. لیکن مسیحیان اولیه هنگام اعلام پیام انجیل، از آنجا که بنیانگذار ایمان‌شان به‌عنوان مجرم، توسط رومی‌ها و یهودیان اعدام شده بود، مورد طعنه قرار می‌گرفتند.
در نتیجه، پیلاتس سه بار رسماً بی‌گناهی عیسی را اعلام کرد و کوشید تا او را آزاد کند. او این را به اشکال مختلفی بیان کرد: «من در حضور شما او را آزمودم و هیچ دلیلی بر صحت تهمت‌های شما نیافتم… چنانکه می‌بینید، کاری نکرده که مستحق مرگ باشد… من که هیچ سببی برای کشتن او نیافتم.»
لوقا با تصویری که از قاضیان رومی ارائه می‌دهد، موافق و هم‌نظر است. در کتاب اعمال رسولان با نمونه‌های بیشتری از این مسئله روبه‌رو خواهیم شد. در اینجا، پیلاتس چنان تصویر شده که تمام تلاشش را برای آزادی عیسی می‌کند. او در نهایت، تسلیم جمعیت خشمگین و متخاصم می‌شود. اما در شکل کلی این روایت، هیچ نوع شکی وجود ندارد. مردی بی‌گناه به‌سوی مرگ می‌رود و خود را برای گناهان ما و گناهان تمام جهان تقدیم می‌کند.
