ایام روزه
هفتهٔ مصائب
نامه به عبرانیان بیش از آنکه شبیه نامه باشد، به خطابه شباهت دارد، اما در این قسمت که حکم امضای پایان نامه را دارد، حس می‌کنیم که با نویسندهٔ یک نامه سروکار داریم، هرچند که در این آیات خاص هویت او کاملاً مبهم است. بعضی از پژوهشگران معتقدند که در واقع این بخش پایانی با بقیهٔ نامه تناسب ندارد. هویت نویسنده نیز در سنت مسیحی مورد اختلاف بوده و اکنون پذیرفته شده که پولس قدیس نیست، اما نامه در پایان به تیموتائوس اشاره‌ای دارد که ممکن است همان تیموتائوسی باشد که دوست نزدیک پولس بود.
نویسندهٔ نامه هر کس باشد، یکی از مضامین اصلی او در این نامه تشویق خوانندگان است به زندگی‌کردن با شادمانی و پرهیز از زندگی‌کردن به شیوه‌ای که موجب کاستن از شادمانی دیگران شود. در این مورد منظور رهبرانی است که به‌نظر می‌رسد کارشان آن‌قدر سخت است که نیازی به دردسر بیشتر ندارند.
شعر بی‌نظیر آیات ۲۰ و ۲۱ که به سرودهای کلیسایی راه یافته است و در پایان مراسم عید پاک برای برکت‌دادن به کار می‌ورد، با زبانی بسیار زنده و توصیفی بسیار کامل، راز رستاخیز را بیان می‌کند و به این ترتیب خواندن این نامهٔ غنی، اسرارآمیز، پیچیده و همدلانه را به پایان می‌بریم. امید است که احساس دلگرمی کنیم و تشویق شده باشیم- نه آنکه دستور گرفته باشیم- در دعاهایمان خطاب به وجود ازلی و ابدی مسیح در جلالش، قوهٔ تخیل‌مان را گسترش دهیم.
