مزمور ۵۴
ای خدا به نام خود مرا نجات بده و به قوت خویش بر من داوری نما. ای خدا دعاهای مرا بشنو و سخنان زبانم را گوش بگیر، زیرا بیگانگان به ضد من برخاسته‌اند و ظالمان قصد جان من دارند و خدا را در مد نظر خود نگذاشته‌اند. اینک خدا مددکار من است. خداوند از تأیید کنندگان جان من است. بدی را بر دشمنان من خواهد برگردانید. به‌راستی خود ریشه ایشان را بکن. قربانی‌های تبرعی نزد تو خواهم گذرانید و نام تو را ای خداوند حمد خواهم گفت، زیرا نیکوست. چونکه از جمیع تنگی‌ها مرا خلاصی داده‌ای و چشم من بر دشمنانم نگریسته است.
داوود
داوود بار دیگر از دست شائول در حال فرار است. در بیابان زیف، در غارها مخفی می‌شود، اما زیفیان به او خیانت می‌کنند. آنها محل اختفای داوود را به شائول می‌گویند.
«و شائول همه روزه او را می‌طلبید، لیکن خداوند او را به دستش تسلیم ننمود. » (اول سموئیل ۲۳:۱۴).
«و یوناتان، پسر شائول، به جنگل آمده، دست او را به خدا تقویت نمود.» (اول سموئیل ۲۳:۱۶).
