یانگ ژانگ

هر مردی که از خدا اطاعت می‌کند، لزوما مردی موافق دل خدا نیست. البته خدا می‌خواهد که ما از وی اطاعت نماییم، اما اطاعت همیشه هم داوطلبانه نیست. ممکن است انگیزه ما از اطاعت خدا این باشد که احساس می‌کنیم باید اطاعت نماییم. در صورتی که مردی که موافق دل خدا است، اراده خداوند را داوطلبانه و با طیب خاطر انجام می‌دهد. نخستین مسأله به خواستن مربوط است و دومین مسأله به دل ربط پیدا می‌کند. داوود چنین مردی بود. او گفت: «در به‌جا آوردن اراده تو ای خدای من رغبت دارم» (مزمور ۸:۴۰). نه به این خاطر که مجبور بود، بلکه چون چنین می‌خواست. همین بود که داوود را مردی موافق دل خدا ساخت. چرا؟ زیرا داوود می‌دانست که خدا بهترین‌های ما را می‌خواهد و اینکه اراده خدا کامل است. خیلی‌ها می‌گویند که اراده خدا یک جور یوغ یا بار است، اما نظر داوود این است: «یوغ او راحت و بار وی سبک است». وجه تمایز او با دیگران همین است. چنین مردی می‌تواند با مشکلات رو‌به‌رو شود، بر وسوسه‌ها غلبه کند و در دوران آزار و جفا استوار بماند. چرا من نباید چنین مردی باشم؟