شام آخر
«زیرا هرگاه این نان را بخورید و از این جام بنوشید، مرگ خداوند را اعلام می‌کنید تا زمانی که باز آید. » اول قرنتیان ۱۱: ۲۶
آیین شام خداوند، حقیقت و نشانه راز محبت خداوند است. این آیین برای اولین بار به‌وسیله خود مسیح به شاگردان داده شد.
در کل، چهار گزارش در خصوص واقعه شام خداوند در عهد جدید وجود دارد که در انجیل متی، مرقس، لوقا و نامه پولس به قرنتیان قرار دارد. از این میان رساله قرنتیان قدیمی‌ترین سند در خصوص آیین شام خداوند است که در حدود سال ۵۶ نوشته شده است که احتمالا حدود ۵ تا ۱۰ سال قدیمی‌تر از اناجیل است.
بر اساس هر چهار گزارش، مسیح در شام آخر به نانی که در دست داشت به عنوان تن خویش اشاره کرد و شراب را نیز خون عهد خویش نامید.
برای درک بهتر این آیین مقدس می‌بایست ریشه آن در عهد عتیق و سنت عبرانی را بررسی کنیم، برای این مهم لازم است به فصل دوازدهم کتاب خروج مراجعه کنیم.
پس از چندین بلا که خداوند بر مصریان نازل فرمود، فرعون همچنان از رهایی قوم برگزیده اجتناب می‌کند، سپس خدا بلای آخر را اعلام می‌کند تا فرعون را وادار سازد تا قوم وی را رها سازد. خداوند قوم را امر می‌فرماید تا برای نجات، هر گروه کوچک می‌باید بره‌ای بی‌عیب قربانی کند و خون آن را بر چارچوب درب خانه‌شان بپاشند و گوشت آن بره را با نان فطیر و سبزی‌های تلخ در حالی که عزم سفر کرده‌اند با عجله بخورند، و بدین‌سان و هنگامی که بلای آخر جان نخست‌زادگان مصر را می‌گرفت خانه‌های یهودیانی که بر چارچوب درب آن خون بره پاشیده شده بود گذر کرد و به ایشان گزندی نرسانید. این امر باعث رهایی قوم اسرائیل از سرزمین اسارت بردگی به سرزمین آزادی موعود گردید.
در ابتدای روایت نجات در عهد قدیم، بره و خون نجات بخش آن قرار دارد و در ابتدای روایت نجات عهد جدید، مسیح بره خدا و خون نجات بخش او قرار دارد. چنانکه یحیی تعمید دهنده بر عیسی شهادت داد: «اینک بره خدا که گناه جهان را بر می دارد.» خون مسیح در امر نجات جایگزین خون بره شد.
مسیح عمل نجات از اسارت گناه را با تن و خون خویش که همانا بره بی‌عیب خداوند است به کمال رسانید. لذا مسیح شاگردان خویش و به‌دنبال ایشان ایمانداران را دعوت می‌کند که با آیین مقدس شام خداوند که مشارکت و یادآوری راز نجات ماست پیوسته به‌یاد داشته باشیم که خداوند، «حتی زمانی که در نافرمانی‌های خود مرده بودیم، ما را با مسیح زنده کرد، پس، از راه فیض نجات یافته‌اید.» (افسسیان ۲: ۵)
مطالعهٔ کتاب مقدس
اول قرنتیان ۱۱: ۲۶
«زیرا هرگاه این نان را بخورید و از این جام بنوشید، مرگ خداوند را اعلام می‌کنید تا زمانی که باز آید. »
