رستاخیز، جلوۀ کامل قلب پر محبت خدا

پطرس از اینکه عیسی سه بار از او پرسید «آیا مرا دوست می‌داری؟» آزرده شد و پاسخ داد: «سرورم، تو از همه چیز آگاهی؛ تو می‌دانی که دوستت می‌دارم.» عیسی گفت: «از گوسفندان من مراقبت کن.» یوحنا ۲۱: ۱۷

ظاهر‌شدن مکرر عیسی پس از رستاخیز به شاگردان، دلیل محکمی بر این واقعیت است که با وجود پا‌گذاشتن‌ آنها به فرار هنگام دستگیری عیسی، در شدت محبت عیسی به شاگردان کوچک‌ترین تغییری ایجاد نشده بود. بر همین اساس، پطرس نیز از فراوانی محبت عیسی قوت قلب یافته، با درک حقیقی معنای فیض خدا، رابطۀ محبت‌آمیز بین خود و عیسی را احیا‌شده می‌دید.

اما، اکنون عیسی قصد آن داشت که احساس علاقه و تعلق‌خاطر پطرس و سایر شاگردان دیگر را به‌سوی برداشتن قدم‌های عملی هدایت کند تا محبت آنها ثمر آورده، سبب پیشبرد کار خدا شود. عیسی به‌خوبی از میزان محبت پطرس آگاه بود. پطرس نیز پس از تحقق پیشگویی عیسی مبنی بر سه بار انکار او، دیگر به خود اجازه نمی‌داد که نسبت به دانش الهی او شکی به خود راه دهد. با این وجود، تکرار یک سؤال برای سه بار توسط عیسی سبب آزردگی خاطر پطرس شد. اما، عیسی قصد آزردن پطرس را نداشت، بلکه او در اندیشۀ بنای کلیسای خود بود! وی خوب می‌دانست که گلۀ رو‌به‌رشد او به شبانان نیاز دارد. افرادی که با قلبی آکنده از محبت به مراقبت از این گله بپردازند. اشخاصی که نفع گلۀ خدا را بر نفع شخصی خود ارجح دانسته، حاضر به فدا‌کردن جان خویش باشند. عیسی در شخصیت پطرس یک چنین شبانی را می‌دید، کسی که با درک کامل ناتوانی خویش ضعیفان را تیمار خواهد کرد. اکنون، پطرس شخصی مناسب برای مراقبت از گوسفندان عیسی شده بود. او به‌راستی آمادۀ جانفشانی برای عیسی بود. عیسی نیز که یک بار ناتوانی شخصی مغرور و متکی بر خود را پیشگویی کرده بود، این بار مرگ و شهادت شخصی افتاده و فروتن را پیشگویی می‌کند.

به یقین، سخنان عیسی قبل از صعود به آسمان برای همیشه در خاطر پطرس باقی ماند. به آسانی می‌توان طنین کلام عیسی را در نامۀ اول پطرس شنید که: «گلۀ خدا را که به دست شما سپرده شده است شبانی و نظارت کنید، اما نه به اجبار، بلکه با میل و رغبت… برای گله نمونه باشید تا چون رئیس شبانان ظهور کند، تاج جلال غیر فانی را دریافت کنید.» (اول پطرس ۲-۴:۵)