با ظهور این مقدار فن‌آوری‌های مدرن که عملاً کمک می‌کنند هر کاری را که به ذهن‌مان می‌رسد انجام دهیم، معمولاً باعث افتخار است که بتوانیم بگوییم با چندین حرفه به‌خوبی آشنا هستیم. غالباً مفید است که قادر باشیم خود را «همه‌فن حریف» توصیف کنیم. فشاری که بر بسیاری وارد می‌شود، خصوصاً بر جوانانی که می‌کوشند وارد بازار کار شوند، این است که نتوانند به‌طور همزمان، بیش از یک حرفه را بدانند. این امر می‌تواند موجب سرخوردگی و ناامیدی گردد.
در تأمل مشهور پولس دربارهٔ عطایای روحانی، نکته‌ای کاملاً مخالف این را می‌بینیم. پولس بار دیگر توجه مخاطبین خود را به پی و فونداسیون که همانا خدا و روح مقدس اوست جلب می‌کند. عطایای بسیاری هست، اما همهٔ آنها به شخصی واحد داده نمی‌شود، بلکه به گونه‌ای تقسیم می‌گردد که تنوع آنها کلیتی واحد را تشکیل می‌دهند، کلیتی که همان «بدن مسیح» است.
شاید این برای ما یک یادآوری سودمند باشد تا به‌خاطر یک یا دو کاری شادی کنیم که می‌توانیم به‌خوبی انجام دهیم، و از اینکه نمی‌توانیم هر کاری را به‌انجام برسانیم ناراحت نباشیم. شاید این دعوتی باشد برای اینکه دیگران را نیز تشویق کنیم که چنین کنند- یعنی تأمل فقط بر کاری که می‌توانند وارد کارزار نمایند.
آنچه حیاتی است، این است که همه با هم کار کنیم. دعوت به اتحاد اهمیتی فراوان دارد.
