ما می‌توانیم برای نیمۀ دوم فصل ۲۱ انجیل متی، عنوان «عیسی و افراد کراهت‌آمیز» را در نظر بگیریم، زیرا با مطالعۀ این بخش، با لبریز‌شدنِ صبر خداوند نسبت به چیزها و کسانی روبه‌رو می‌شویم که در تحقق هدفی که در خلقت‌شان وجود داشت، شکست خورده یا حتی در مقابل آن مقاومت و مخالفت می‌کنند. محبتی که به اندازۀ عشق عیسی مبرم و حقیقی است، هر کس و هر چیز مخالف با آن را رد می‌کند. این حتی شامل درخت انجیر بی‌ثمر نیز می‌شود که در آیات پیش از این بخش، به آن اشاره شده بود (آیات ۱۸-۲۲). محبت باعث می‌شد درختان انجیر برای گرسنگان انجیر بیاورند و زمانی که درخت محصول نیاورد، دیگر فایده‌ای نخواهد داشت.
محبت یحیای تعمیددهنده را بر آن داشت تا اسرائیل را به توبه دعوت کند- و عیسی نیز ضرورتی نمی‌بیند تا استدلال‌های نظری در باب منشأ و طبیعت اقتدار را برای کسانی که در مقابل دعوت یحیی مقاومت می‌کردند، توضیح دهد. (آیات ۲۵-۲۷)
تمام اینها در نهایت، در مَثَل دو پسر، جمع‌بندی می‌شوند. شاید بتوان گفت که این دو پسر می‌توانستند در سریال «کشیشِ دیبلی» نقش‌هایی را بر عهده بگیرند! یکی از آنها در ابتدا می‌گوید: «نه، نه، نه!» اما بعد توبه‌کارانه، در عمل بله می‌گوید. در حالی که دیگری ابتدا بله‌گویان است، اما در عمل، نه می‌گوید. در این بخش، نفر دوم در خطر لبریز‌شدنِ صبر عیسی قرار دارد، در صورتی که پسر اول – که از نه لفظی یا مقاومت به بلۀ عملی یا اطاعت برگشته بود – جایی را در مزرعهٔ خداوند خواهد یافت که محصولاتش به فراوانی رشد می‌کنند.
