نان روزانه

ایام روزه

هفتهٔ مقدس

روزهای هفتهٔ مقدس را طی می‌کنیم و دل‌هایمان متوجه شخص تنهایی می‌شود که با ایمان به‌سوی سرنوشتش گام برمی‌دارد. شاید عیسی نیامده بود تا آن‌گونه که معمولاً می‌گویند «برای ما بمیرد» (در واقع او آمد تا برای ما زندگی کند)، اما اگر شما نیز چون او استوار و بامحبت زندگی می‌کردید، مرگ تقریباً ناگزیر می‌بود. او چون «بره‌ای آرام بود که به کشتارگاه ببرند».

ما اکنون یکی از شش «اعتراف» ارمیا را می‌خوانیم، شش مرثیه که در بیشتر آنها نبی با متناقض‌نمایی عمیقی روبه‌روست: چگونه می‌توانید به خدایی نزدیک شوید که فکر می‌کردید دوست است، اما چون دشمن رفتار می‌کند؟ هرچند که در اینجا دشمن انسان است و ارمیا قوی‌تر از آن نیست که خدا را برای انتقام از آنان فرا نخواند. با این همه، در روزهای بعدی این هفته، می‌بینیم که عیسی چنین نمی‌کند. او از خدا می‌خواهد آنان را که به قول او نمی‌دانند چه می‌کنند، ببخشد.

در سال ۱۹۷۷ تروریست‌ها راهبی فرانسوی را در کوه‌های الجزایر همراه شش برادر دیگر هم‌فرقه‌ای‌اش کشتند. دولت فرانسه معامله با تروریست‌ها را رد کرده بود. پس از مرگ او، نامه‌ای که قبلاً برای مادرش فرستاده بود برملا شد که در آن نوشته بود می‌داند باید در چنین موقعیتی کشته شود، اما قاتلش را می‌بخشد، زیرا «او نمی‌داند چه می‌کند».

همان‌گونه که در این هفته آشکار خواهد شد، راه‌های بسیاری برای مقابله با شریر وجود دارد. بخشش چقدر برای شما مهم است؟