داوران ۱:۸
و مردان افرایم او را گفتند: «این چه کار است که به ما کردهای که چون برای جنگ مدیان میرفتی ما را نخواندی» و به سختی با وی منازعت کردند.
بیایید شادی مرا به کمال رسانید و با یکدیگر وحدت نظر و محبت متقابل داشته، یکدل و یک رأی باشید(فیلیپیان ۲:۲)
جدعون
غمانگیز است، ولی حقیقت دارد که خیلی وقتها آزار و جفا از درون؛ یعنی از ناحیه خود ایمانداران وارد میشود. صدمۀ آن هم البته شدیدتر است. پس از پیروزی بزرگی که جدعون به دست آورد از سوی قوم خودش، و نه دشمنانش، از هر طرف مورد حمله و انتقاد قرار گرفت. «چرا هنگامی که به جنگ مدیان میرفتی ما را نخواندی؟» وقتی جنگ به پایان رسیده، گفتن این چیزها کار آسانی است. زمانی که جدعون بدیشان نیاز داشت؛ قوم همه پنهان شده بودند، اما حالا که جنگ را برده بود سرو کلهشان پیدا شده و تازه وی را به باد انتقاد نیز گرفته بودند. این یکی از حقههای قدیمی شیطان بوده و هست. شیطان از اینکه ما به جای او به جان یکدیگر بیفتیم، خوشحال میشود. او در تفرقه افکنی استاد است و مسیحیان همیشه برایش سوژههای خوبی؛ حداقل در این زمینه بودهاند. امروز نیز باید هوشیار بود! به شیطان گوش نکنید و به او اجازه ندهید از شما سوء استفاده کند. اسلحۀ کامل خدا را بر تن کنید. آنگاه نه تنها خواهید توانست در برابر حملات تاب بیاورید، بلکه پیروز نیز خواهید شد.