مزمور۱:۱۶-۲ و۷و۸ و ۱۱
ای خدا مرا محافظت فرما، زیرا بر تو توکل میدارم. خداوند را گفتم : تو خداوند من هستی. نیکویی من نیست غیر از تو. خداوند را که مرا نصیحت نمود، متبارک میخوانم. شبانگاه نیز قلبم مرا تنبیه میکند. خداوند را همیشه پیش روی خود میدارم. چونکه به دست راست من است ، جنبش نخواهم خورد. طریق حیات را به من خواهی آموخت. به حضور تو کمال خوشی است و به دست راست لذتها تا ابدالآباد.
داوود
زندگی داوود در خطر است. ما نمیدانیم که او از چه خطری سخن میگوید. وی لزومی نمیبیند که دراینباره اشارهای کند. آنچه برای او اهمیت دارد این است که ایماندار تحت هر شرایطی، همواره در دستان خداوند از امنیت برخوردار میباشد.