نان روزانه

نان روزانه: یکشنبه ۲۵ دی

کلام امروز: متی ۶: ۷ | مطالعهٔ کتاب مقدس: *متی ۶: ۵ - ۸*اول سموئیل ۱: ۹ - ۱۸

دعای راستین

همچنین، هنگام دعا، عباراتی تو خالی تکرار مکنید، آن‌گونه که اقوام بت‌پرست می‌کنند، زیرا می‌پندارند به سبب زیاده گفتن، دعایشان مستجاب می‌شود. متی ۶: ۷

هرچند عیسی، دعای در خلوت و به‌دور از چشم مردم را برای ایجاد رابطه‌ای صمیمی با خدا ضروری دانست، اما از سایر سخنان او در‌می‌یابیم که عوامل دیگری نیز در بهبود کیفیت دعا دخیل هستند، عواملی که نبود آنها، دعا را به فعالیتی خسته‌کننده و بی‌ثمر تبدیل خواهد کرد. عیسی برای برحذر داشتن شاگردانش از ارتکاب یک چنین اشتباهی، خطای اقوام بت پرست در دعا را به آنان گوشزد کرد. مهمترین عاملِ غایب در دعای بت‌پرستان، وجود ارتباطی دوجانبه با خدا بود. برقراری ارتباط با بُت بی‌جان امری ناممکن است، که نبود این ارتباط دعای اقوام بت‌پرست را صرفاً به کلماتی توخالی چون بخار هوا تبدیل می‌کرد. عدم توجه بت‌پرستان به این حقیقت، آنها را به این باور اشتباه انداخته بود که تکرار کلمات و عباراتی خاص سبب جلب توجه خدایان خواهد شد. نمونۀ اینگونه دعا را می‌توان در رویارویی ایلیای نبی با انبیای بعل مشاهده کرد. در این ماجرا، انبیای بعل از صبح تا ظهر به صدا زدن نام خدای خود مشغول بودند ولی در پایان هیچ پاسخی از او دریافت نکردند (اول پادشاهان ۱۸: ۲۶).

نبود ارتباط با خدا می‌تواند باور به نیروی کلمات دعا را جایگزین اعتماد بر خدا کند. سوء‌استفاده از همین باور اشتباه سبب شده است که حتی عدّه‌ای دعا‌نویسی را پیشۀ خود قرار داده، خلق بسیاری را با جادوی دروغین کلمات دعای خود بفریبند. متاسفانه، در سرزمین ما نیز کم نیستند افرادی که برای دریافت حاجت خویش به این دعا‌نویسان متوسل شده، بر کلمات دعای آنان امید می‌بندند.

اما، کلام عیسی جای شکی باقی نمی‌گذارد که کلمات به‌خودی‌خود دارای هیچ قدرت و تاثیری نیستند.  خدا تنها به دعایی گوش می‌سپارد که حامل مکنونات صمیمانۀ دل انسان باشد. لذا، دعایی که از دل برنخیزد، راهی به دل خدا باز نمی‌کند.

پس مراقب باشیم در دعا چه بر زبان می‌آوریم، و دقت کنیم در چه وضع و حالی کلمات خود را به خدا ادا می‌کنیم. دعای خود را با حواس جمع و خلوص دل به خدا بیان کنیم.

یقیناً خدا دعای صادقانه و صمیمی را بی‌پاسخ نمی‌گذارد.

مطالعهٔ کتاب مقدس

متی ۶: ۷

همچنین، هنگام دعا، عباراتی تو خالی تکرار مکنید، آن‌گونه که اقوام بت‌پرست می‌کنند، زیرا می‌پندارند به سبب زیاده گفتن، دعایشان مستجاب می‌شود.

*متی ۶: ۵ - ۸

دعا
۵«هنگامی که دعا می‌کنی، همچون ریاکاران مباش که دوست می‌دارند در کنیسه‌ها و سَرِ کوچه‌ها ایستاده، دعا کنند تا مردم آنها را ببینند. آمین، به شما می‌گویم، اینان پاداش خود را به تمامی یافته‌اند. ۶امّا تو، هنگامی که دعا می‌کنی به اتاق خود برو، در را ببند و نزد پدر خود که در نهان است، دعا کن. آنگاه پدرِ نهان‌بینِ تو، به تو پاداش خواهد داد.
۷«همچنین، هنگام دعا، عباراتی توخالی تکرار مکنید، آن‌گونه که اقوام بت‌پرست می‌کنند، زیرا می‌پندارند به سبب زیاده گفتن، دعایشان مستجاب می‌شود. ۸پس مانند ایشان مباشید، زیرا پدر شما پیش از آنکه از او درخواست کنید، نیازهای شما را می‌داند.

*اول سموئیل ۱: ۹ - ۱۸

۹یک بار، پس از آن که در شیلوه خوردند و نوشیدند، حَنّا از جای برخاست. عیلیِ کاهن نزد درگاه معبد خداوند بر مسند نشسته بود. ۱۰حَنّا به تلخی جان نزد خداوند دعا کرد و زار زار بگریست. ۱۱او نذر کرده، گفت: «ای خداوند لشکرها، اگر براستی بر مصیبت کنیز خود نظر افکنده، مرا به یاد آوری، و کنیزک خود را از یاد نبرده، پسری به او عطا فرمایی، او را در تمامی ایام عمرش به خداوند خواهم داد و تیغ هرگز بر سرش نخواهد آمد.»
۱۲چون حَنّا دعای خود را در پیشگاه خداوند طول می‌داد، عیلی دهان او را ملاحظه کرد. ۱۳حَنّا در دل خود سخن می‌گفت و لبانش فقط می‌جنبید بی‌آنکه صدایش شنیده شود. از این رو، عیلی گمان برد که مست است. ۱۴بدو گفت: «میگساری تا به کی؟ شرابت از خود دور کن!» ۱۵اما حَنّا پاسخ داد: «نه، آقایم، بلکه زنی شکسته‌دل هستم. شراب و مُسکِرات ننوشیده‌ام، بلکه جان خود را به حضور خداوند می‌ریختم. ۱۶کنیزت را زنی فرومایه مپندار، زیرا تمام مدت از دغدغه و آزردگیِ بسیارم می‌گفتم.» ۱۷آنگاه عیلی پاسخ داد: «به سلامت برو و خدای اسرائیل تمنایی را که از او داشتی، اجابت فرماید.» ۱۸حَنّا گفت: «کنیزت در نظرت التفات یابد.» آنگاه به راه خود رفت و می‌خورد و دیگر غم بر چهره نداشت.
ارزیابی

مطالب جدید

دیدگاه شما در مورد این مطلب:
این دیدگاه به‌طور خصوصی برای ما فرستاده می‌شود. بنابراین، مشخصات شما «کاملاً» محفوظ است.