مقدمه
خانواده از اهمیت خاصی برخوردار است؛ زیرا جایی است که در آن هنجارسازی و مقابله با ناهنجاری‌ها آغاز می‌شود. خانواده یا می‌تواند محیطی مناسب برای رشد معنوی و روحانی همسران و تربیت درست نسل آتی باشد؛ یا می‌تواند محیطی مخرب باشد. تحکیم خانواده و رشد و پرورش انسان، مستلزم روابط سالم است. خشونت خانگی روابط سالم خانوادگی را متزلزل کرده و از بین می‌برد.
پیام
در این ویدیو، گروهی از هنرمندان تئاتر، گوشه‌ای از چرخهٔ خشونت خانگی در ایران را به تصویر می‌کشند.
انواع خشونت خانگی
نزاع بین پدر و مادر و دعوا بین خواهرها و برادرها، نمونه‌های معمول خشونت خانگی هستند، اما ممکن است تا قتل یکی از اعضای خانواده نیز پیش برود. خشونت خانگی به‌طور کلی به چهار دستهٔ زیر تقسیم شود و ما فقط به دو مورد اول آن اشاره می‌کنیم:
- همسر‌آزاری؛
- فرزند‌آزاری؛
- والدین‌آزاری؛
- سالمند‌آزاری.
همسر‌آزاری: خشونت خانگی و چرخه‌های آن
دو نوع چرخهٔ خشونت خانگی وجود دارد. اولی در طول مدتی است که قربانی با خشونت‌گر زندگی می‌کند و دومی، چرخه‌ای که در آن هویت کودک شکل می‌گیرد و او را برای یک زندگی خشونت‌آمیز آماده می‌کند. در چرخهٔ اول، ممکن است در رابطه تنش بالا بگیرد، خشونت اتفاق بیفتد و پس از آن یک دوره مصالحه و آرامش برقرار شود، اما این روند مکرراً اتفاق می‌افتد. قربانیان خشونت خانگی ممکن است از این طریق‌ها در خشونت خانگی دام گرفتار شوند:
– انزوا؛
– قدرت و کنترل شخصی که خشونت را اعمال می‌کند؛
– وابستگی شدید به عامل خشونت؛
– پذیرش این فرهنگ از سوی جامعه، فقدان منابع مالی، ترس، شرم و به‌خاطر حفاظت از فرزندان.
کودک‌آزاری: خشونت خانگی و چرخه‌های آن
کودکانی که در محیط خشونت خانگی زندگی می‌کنند یا مورد آزار هستند، کج‌رَوی رفتاری را از والدین خود و افرادی که به آنها آزار می‌رسانند یاد گرفته، در بزرگسالی خود نیز ممکن است کودک‌آزار شوند. در واقع، زمینه برای این کودکان فراهم می‌شود و آنها در طول زمان به آزارگری گرایش پیدا می‌کنند. کودکان وقتی مشاهده می‌کنند که رفتارهای کودک‌آزارانه توسط جامعه تأیید می‌شود و قابل قبول است، در بزرگسالی اقدام به آن می‌کنند. همنشینی مداوم با کودک‌آزارها که بیشتر از بستگان یا اطرافیان هستند، باعث می‌شود که کودک این امر را بهنجار تلقی کرده، در بزرگسالی آن را تکرار کند.
آیا می‌دانستید؟
آیا می‌دانستید سرقت هویت نیز در خشونت خانگی نقش دارد؟ گرفتن کارت اعتباری به نام قربانی، دزدیدن هویت او و استفادهٔ غیرقانونی از آن کارت یکی از اشکال اجبار و خشونت خانگی محسوب می‌شود.
کلام خدا
خداوند بسیار از خشونت و آزار و اذیت بیزار است و در کتاب مقدس افراد را از این کار منع کرده است. والدین و دیگران، گاهی از روی خشم و عصبانیت این کار را انجام می‌دهند. آنها ممکن است از روی عصبانیت و استرس کودکان خود را کتک بزنند؛ یا با آنها بدرفتاری کنند. پولس به افسسیان یادآوری می‌کند که: «اگر عصبانی شدید، اجازه ندهید گناهی از شما سر بزند. پیش از آنکه خورشید غروب کند، خشم را از خود دور کنید، زیرا اگر خشمگین بمانید، به شیطان فرصت می‌دهید که شما را به گناه وا دارد.» (افسسیان فصل ۴: ۲۶-۲۷)
همین‌طور، «ای پدران فرزندان خود را خشمگین مسازید، بلکه آنها را با تعلیم و تربیت خداوند بزرگ کنید.» (افسسیان ۴:۶)
