درودی دوباره به شما همراهان. کم‌کم داریم به پایان سری دروس کلیسای چیست نزدیک می‌شویم. خوشحالیم که در این مسیر همراه ما بودید و امیدواریم که مجموعه باعث بنا و برکت شما بوده باشد. در این مقاله و مقالهٔ بعدی می‌خواهیم به ۱۰ نشانهٔ کلیسای زنده و پویا بپردازیم. این اصول و نشانه‌ها نظر شخصی بنده نیست، بلکه بر اصول کتاب مقدس و اعمال باب ۲ که الگویی خوب از کلیسای اولیه به ما می‌دهد تهیه شده است. پس اگر شما امکان انتخاب کلیسایی مناسب برای خود را دارید، حتماً به این نکات دقت کنید.
به این متن از کلام خدا در اعمال رسولان ۲: ۴۲-۴۷ توجه کنید:
«آنان خود را وقف تعلیم‌یافتن از رسولان و رفاقت و پاره‌کردن نان و دعا کردند. امّا بهت و حیرت بر همه مستولی شده بود، و عجایب و آیات بسیار به دست رسولان به ظهور می‌رسید. مؤمنان همه با هم به سر می‌بردند و در همه چیز شریک بودند. املاک و اموال خود را می‌فروختند و بهای آن را بر حسب نیاز هر کس بین همه تقسیم می‌کردند. ایشان هر روز، یکدل در معبد گرد می‌آمدند و در خانه‌های خود نیز نان را پاره می‌کردند و با خوشی و صفای دل با هم خوراک می‌خوردند و خدا را حمد می‌گفتند. تمامی خلقْ ایشان را عزیز می‌داشتند؛ و خداوند هر روزه نجات‌یافتگان را به جمعشان می‌افزود.»
نشانهٔ اول: تعلیم و الهیات درست (اعمال ۴۲:۲)
شاید اولین و مهمترین رسالت کلیسا، تعلیم و درک درست از کتاب‌مقدس و انتقال آن به اعضا باشد. به این دلیل که اعضای کلیسا خوراک روحانی و اصول ایمانشان را بیشتر از کلیسا دریافت می‌کنند. کلیسای اولیه سر‌سپردهٔ تعالیم رسولان مسیح بود. آیا کلیسای شما دارای تعلیم و الهیات درست و منسجم است؟
نشانهٔ دوم: رفاقت و مشارکت (اعمال ۴۲:۲)
در کنار تعلیم و الهیات درست، کلیسا نیاز به جمع و مشارکتی گرم دارد. در کلیسای اولیه چون همه با هم زندگی می‌کردند، به مشارکت و رفاقت با هم متعهد بودند. شاید ما امروزه امکان با هم زندگی کردن را نداشته باشیم، اما آیا کلیسای شما دارای مشارکت قوی و قابل جذبی است؟ گاهی افراد قبل از اینکه با خود عیسی مسیح ملاقات کنند، تحت تأثیر گرمای جمع کلیسایی و محبت و رفاقتی که بین آنها ساکن است قرار می‌گیرند.
نشانهٔ سوم: دعای مستمر (اعمال ۴۲:۲)
کلیسای زنده کلیسایی است که اعضای آن خود را متعهد به دعا کرده‌اند. به جرأت می‌شود گفت که دعا سوخت و نیرویی است که کلیسا را پیش می‌برد و تقویت می‌کند. متأسفانه گاهی بسیاری از کلیساها وقت کافی به دعا اختصاص نمی‌دهند و به‌نظر بنده، این کلیساها در خواب هستند. کلیسای بیدار کلیسایی است که اعضای آن اهل دعا هستند. آیا کلیسای شما دعای مستمر را جدی می‌گیرد؟
نشانهٔ چهارم: قدرت خدا در معجزات (اعمال ۴۳:۲)
در مقایسه با زمان عیسی‌مسیح و کلیسای اولیه، متأسفانه امروزه معجزات کمتری در کلیسا می‌بینیم. به همین دلیل، برخی از شبانان و کلیساها دیگر منتظر معجزه نبوده و برای آن جدی در دعا نیستند. در کلام خدا می‌خوانیم که بهت و حیرت بر همه مستولی شد و اعمال عظیم خدا روزانه در کلیسای اولیه توسط رسولان دیده می‌شد. آیا کلیسا، شبانان و رهبران شما هم به معجزات و اعمال عظیم خدا ایمان دارند؟
نشانهٔ پنجم: سخاوتمندی و شراکت (اعمال ۴۴:۲)
کلیسای اولیه در همهٔ اموال و وسایل و حتی غذا با هم شریک بودند. همان‌طور که بالاتر هم گفته شد، شاید ما امروزه امکان زندگی با هم را نداشته باشیم، ولی آیا نسبت به نیازهای دیگران خود را مسئول می‌دانیم و در نیازهای دیگری شریک می‌شویم؟ آیا کلیسای شما به فکر نیازهای اعضای خود هست و خود را سهیم می‌داند؟
دوستان، در مقاله بعدی به ادامهٔ این موضوع و ۵ نشانهٔ دیگر کلیسای زنده و پویا خواهیم پرداخت. همچنین، اگر علاقه‌مند هستید مطالب این دروس را در ویدیوهایی کوتاه دنبال کنید، تشویقتان می‌کنم به وب‌سایت «سلام مسیحی» یا شبکه‌های اجتماعی آن سری بزنید.
